بررسی رابطه سبک رهبری و قصد ترک شغل کارکنان با نقش میانجی رفتار سازمانی مثبت

هدف این پژوهش بررسی تاثیر رابطه رهبری خدمتگزار و قصد ترک شغل کارکنان با نقش میانجی رفتارسازمانی مثبت می باشد. این پژوهش از نظر هدف جزء پژوهش های کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی - پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش ، شامل کلیه کارکنان پارک علم و فناوری سمنان به تعداد ۱۲۰ نفر بودند که باتوجه به تعداد محدود جامعه آماری به صورت تمام شمار تمامی ۱۲۰ نفر کارکنان انتخاب شدند. ابزارگردآوری داده ها برای سنجش متغیرهای پژوهش پرسشنامه برگرفته از مطالعه زو و همکاران(۲۰۱۹) بود. سنجش اعتبار متغیرها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۸۶/۰ محاسبه شد. روایی محتوا پرسشنامه توسط اساتید متخصص مورد تایید قرار گرفت . جهت تجزیه وتحلیل آماری از روش تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه ۱۹ و روش مدل ساختاری با نرم افزار PLS نسخه ۳ استفاده گردید. نتایج نشان داد رهبری خدمتگزار بر قصد ترک شغل کارکنان با نقش میانجی رفتارسازمانی مثبت تاثیر معناداری دارد. همچنین نتایج نشان داد مولفه های رهبری خدمتگزار بر قصد ترک شغل کارکنان و رفتارسازمانی مثبت تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

رهبری خدمتگزار ، قصد ترک شغل ، رفتار سازمانی مثبت