تصمیم گیری در معماری نرم افزار
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 186
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CONFIT01_0397
تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1403
چکیده مقاله:
معماری نرم افزار شامل اولین تصمیمات طراحی سیستم می باشد و این تصمیمات زیربنای فعالیت های طراحی ، پیاده سازی،استقرار و نگهداری سیستم می باشد. معماری یک سیستم فشرده نرم افزار را می توان به عنوان مجموعه ای از تصمیمات طراحی مرتبط که بر کیفیت عملکرد کلی سیستم تاثیر میگذارد، تعریف کرد .بنابراین ، تصمیمات معماری در نهایت برای موفقیت یک پروژه نرم افزاری بسیار مهم است . برای یک سیستم معین ، معمار مجموعه ای از ویژگی های کیفی را دارد که باید در نظر گرفته شود وتا حد امکان با تصمیم گیری، یعنی انتخاب مجموعه ای از گزینه های مناسب ، مورد توجه قرار گیرد. معماری نرم افزار نه تنها نحوه ساخت سیستم را تعیین می کند، بلکه تکامل آن را نیز هدایت می کند. بنابراین هنگام تصمیم گیری در مورد معماری باید پایداری و انعطاف پذیری را در نظر گرفت .سوال این است که معماران در مورد چه چیزی تصمیم می گیرند. بحث در مورد درهم تنیدگی بین الزامات و معماری وجود دارد. ما ممکن است بحث کنیم که این تصمیمات در مورد چیست : آیا آنها در مورد راه حل - معماری، یا در مورد مشکل - الزامات هستند؟ادبیات مهندسی نرم افزارچندین تکنیک را برای انتخاب از میان گزینه های معماری توصیف می کند، اما هیچ راهنمایی روشنی در مورد اینکه کدام تکنیک از دیگری مناسب تر است و در چه شرایطی است ، ارائه نمی دهد .به این ترتیب ، هیچ راه سیستماتیکی برای مهندسان نرم افزار وجود ندارد که از بین تکنیک های تصمیم گیری برای حل و فصل و موازنه در طراحی معماری انتخاب کنند .نتایج نشان می دهد که بهترین تکنیک تصمیم گیری وجود ندارد .با این حال ، برخی از تکنیک ها بیشتر مستعد مشکلات خاص هستند .از این رو معماران باید یک تکنیک تصمیم گیری را بر اساس مشکلاتی که می خواهند از آن اجتناب کنند انتخاب کنند. تحقیقات در مورد تکنیک های تصمیم گیری برای طراحی معماری نرم افزار با چالش های متعددی مواجه است.اولا، پیچیدگی و اندازه سیستم های نرم افزاری مدرن مشکلاتی را در ارزیابی جایگزین های معماری به طورجامع ایجاد می کند. بنابراین، محققان در حال بررسی تکنیکهایی برای خودکارسازی تصمیمگیری هستند، ماننداستفاده از الگوریتمهای یادگیری ماشین برای تجزیه و تحلیل دادههای تاریخی و پیشبینی تاثیر تصمیمهایمعماری. ثانیا، ماهیت بسیار پویای توسعه نرم افزار نیازمند تکنیکهایی است که بتوانند با نیازهای متغیر سازگارشوند و اطمینان حاصل کنند که تصمیمات معماری مرتبط باقی میمانند
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیه موسی پورسیاه جل
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی فناوری اطلاعات گرایش تجارت الکترونیک ،دانشگاه پیام نور بین المللی عسلویه، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
سیدحسن صادق زاده
استادیار گروه کامپیوتر و فناوری اطلاعات، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران