نقش همدلی شناختی و عاطفی در پیش بینی نشانگان اختلال شخصیت مرزی در زنان متاهل

مقدمه: اختلال شخصیت مرزی با الگوهای فراگیر بی ثباتی در روابط بین فردی و احساسات در زنان رو به افزایش می-باشد. از آنجایی که روابط آشفته از مشکلات اساسی افراد با رگه اختلال شخصیت مرزی می باشد، شناسایی عوامل موثر بر نشانگان اختلال شخصیت مرزی زنان متاهل شایان توجه می باشد. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش همدلی شناختی و هیجانی در پیش بینی نشانگان اختلال شخصیت مرزی زنان متاهل بود. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی و از نوع پیش بین بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان متاهل شهر رشت در سال ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. تعداد ۲۰۰ نفر به صورت در دسترس و با توجه به ملاک های ورود به پژوهش به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های شخصیت مرزی (PBI) و مقیاس همدلی اساسی (BES) استفاده شد. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری در نرم افزار SPSS-۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین متغیرهای همدلی عاطفی و همدلی شناختی با نشانگان اختلال شخصیت مرزی در زنان متاهل رابطه منفی و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز حاکی از آن بود که همدلی عاطفی و همدلی شناختی می توانند به-طور منفی و معناداری نشانگان اختلال شخصیت مرزی را در زنان متاهل پیش بینی کنند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که همدلی عاطفی و شناختی ضعیف نقش مهمی در بروز و تشدید نشانگان اختلال شخصیت مرزی در زنان متاهل دارند. بنابراین، با فراهم کردن مداخلات درمانی مبتنی بر افزایش همدلی عاطفی و همدلی شناختی می توان در جهت پیشگیری و یا کنترل نشانگان اختلال شخصیت مرزی در زنان متاهل اقدام نمود.

کلیدواژه ها:

نشانگان اختلال شخصیت مرزی ، همدلی عاطفی ، همدلی شناختی ، زنان متاهل