راهبردهای سیاست های کلی نظام به منظور تاثیر متقابل حوزه های علمیه بر دینداری جامعه اسلامی-ایرانی

سیاست های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران به عنوان بالاترین هنجار قانونی بعد از قانون اساسی در نظام قانون گذاری ایران مطرح می شوند که پس از مشورت و تصویب در مجمع تشخیص مصلحت نظام، توسط مقام معظم رهبری ابلاغ شده و بدیهی است که هر گونه اقدام و فعالیت دستگاه ها و نهادهای فرهنگی و آموزشی از جمله حوزه های علمیه باید بر اساس راهبردهای سیاست های کلی نظام پایه گذاری شود؛ بند ۶ سیاست های کلی ایجاد تحول در نظام آموزش و پرورش نیز بر «تحول در ساختار مالی، اداری و نظام مدیریتی با تاکید بر: بازمهندسی ساختار اداری» در کلیه ی سطوح با رویکرد چابک سازی، پویاسازی همراه با ظرفیت سازی، فرهنگ سازی و بسترسازی برای تقویت مشارکت های مردمی و غیر دولتی، منطبق بر قانون اساسی و سیاست های کلی نظام اداری و آموزش و پرورش؛ به ویژه ایجاد زمینه ی مشارکت معلمان، خانواده ها، حوزه های علمیه، دانشگاه ها، مراکز علمی و پژوهشی و سایر نهادهای عمومی و دستگاه های اجرایی در فرآیند تعلیم و تربیت و ...» تاکید دارد. از طرفی دین، مجموعه تعالیمی است که از سوی خدا و توسط انسان های برگزیده برای بشر ارسال شده و مشتمل بر سه حوزه عقاید، اخلاق و احکام است و دین داران به انواع: فصلی، بی تفاوت، ابزاری، سطحی و حقیقی تقسیم می شوند. اهداف و آثار دین و دین داری نیز عبارتند از: نیل به سعادت، عدالت و قسط، آرامش روحی، حفظ استقلال و آزادی، تمدن سازی و جلوگیری از فساد. بر این اساس، حوزه های علمیه نیز باید برای هر گونه برنامه ریزی و اقدام، از راهبردهای سیاست های کلی نظام تبعیت کنند؛ لذا این پژوهش با استفاده از روش ترکیبی مطالعات کتابخانه ای و اینترنتی به همراه فراتحلیل اهم پژوهش های مرتبط با فعالیت ها و ماموریت های حوزه های علمیه و تاثیر متقابل حوزه های علمیه بر دینداری و فرهنگ عمومی جامعه اسلامی-ایرانی انجام شد که ضمن بهره گیری از سیاست های کلی نظام و نظرات صاحب نظران، راهکارهای موثر به منظور تاثیر متقابل حوزه های علمیه بر دینداری جامعه اسلامی-ایرانی ارائه می کند.

کلیدواژه ها:

حوزه های علمیه ، دینداری و سیاست های کلی نظام