بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب بر تاب آوری و افکار خودآیند منفی زنان اول خانواده های چندهمسری شهرستان سراوان

مقدمه پدیده چندهمسری برآیند حادترین و جدی ترین مشکلات ارتباطی خانواده است هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر تئوری انتخاب بر تاب آوری و افکار خود آیند منفی زنان اول خانواده های چندهمسری بود. روش پژوهش: این پژوهش از نوع پژوهشهای نیمه آزمایشی طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زنان اول خانواده های چندهمسری بود که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۴۰ نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. از پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) و افکار خود آیند منفی هولون و کندال (۱۹۸۹) استفاده شد. درمان مبتنی بر تئوری انتخاب در ۸ جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا گردید. و پس از پایان دوره مداخله، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد برای تحلیل دادهها از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر تئوری انتخاب باعث افزایش معتادار تاب آوری و کاهش افکار خود آیند منفی زنان شده است (۰/۰۱>P). نتیجه گیری از آنجا که زنان اول خانواده های چند همسری بار روانی زیادی را ادراک و تحمل میکنند. از لحاظ روانشناختی بشدت در معرض آسیب هستند. از این رو ارائه درمان مبتنی بر تئوری انتخاب میتواند نقش بسیار موثری در ارتقای تاب آوری و کاهش افکار خودآیند منفی آنان داشته باشد.