تاثیر عوامل اجتماعی و خانوادگی بر رفتارهای بزهکارانه در نوجوانان و جوانان

بزهکاری در نوجوانان و جوانان یکی از مهم ترین معضلات اجتماعی است که عوامل متعددی در شکل گیری آن دخیل هستند. از جمله مهم ترین این عوامل، محیط خانوادگی و اجتماعی است که نوجوانان در آن زندگی و رشد می کنند. تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر عوامل اجتماعی و خانوادگی بر رفتارهای بزهکارانه در این گروه سنی انجام شده است. هدف این تحقیق بررسی و تحلیل تاثیر متغیرهایی مانند سطح تحصیلات والدین، وضعیت اقتصادی خانواده، نقش محیط مدرسه، گروه های همسالان و رسانه ها بر گرایش به بزهکاری در نوجوانان و جوانان است. در این تحقیق از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. جامعه آماری شامل نوجوانان و جوانان ۱۵ تا ۲۵ ساله است که در مناطق مختلف اجتماعی و اقتصادی زندگی می کنند. داده ها از طریق پرسشنامه و مصاحبه های تخصصی جمع آوری شده و به صورت کمی و کیفی تجزیه و تحلیل شده اند. تیجه گیری و یافته های تحقیق: یافته های تحقیق نشان می دهد که خانواده و محیط های اجتماعی از جمله مدرسه، محله، گروه های دوستان و رسانه ها نقش موثری در گرایش نوجوانان به بزهکاری دارند. والدینی که سطح تحصیلات بالاتری دارند و از نظر عاطفی و تربیتی به فرزندان خود توجه می کنند، می توانند از گرایش به بزهکاری جلوگیری کنند. همچنین، محله های پرخطر و گروه های دوستان بزهکار تاثیر منفی در این زمینه دارند. پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی و حمایتی برای خانواده ها و مدارس به منظور تقویت مهارت های ارتباطی و تربیتی والدین و کادر آموزشی ایجاد شود. همچنین، توجه به بهبود وضعیت محیط های اجتماعی پرخطر و نظارت بیشتر بر محتوای رسانه ای از دیگر پیشنهادات تحقیق است.