تاثیرات اصل مغلوبیت در تصمیم گیری کمیسیون تجدیدنظرخواهی در حقوق ایران

چکیده مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیرات اصل مغلوبیت در تصمیم گیری کمیسیون تجدیدنظرخواهی در حقوق ایران صورت گرفت. روش گردآوری و انجام تحقیق به صورت کتابخانه ای و بررسی مقالات و پایان نامه و کتاب های مرتبط با موضوع تحقیق می باشد. در نهایت تحقیق حاضر مشخص نمود که در فروض مختلف گاه محکوم له قادر به تجدیدنظرخواهی از ردی دادگاه بدوی است (برای مثال، خوانده در فرض۲ صدور قرارهای قاطع دعوی) و گاه محکوم علیه از این حق محروم است (برای مثال، نسبت به متفرعات دعوی، در فرض قطعی بودن رای راجع به اصل دعوی). گاه ممکن است رای قطعی، به دلیل ارتباط با رای دیگر، قابل تجدید نظر باشد و گاه تجزیه ناپذیر بودن موضوع دعوی، باعث می شود همه طرف های دعوی از حق تجدیدنظرخواهی برخوردار باشند؛ بنابراین، تجدیدنظر پذیری رای بدوی، باید در هر مورد جداگانه مورد بررسی قرار گیرد. با اینکه بحث نفع در اقامه دعوی، اغلب متمرکز بر بحث نفع اقامه در دعوای بدوی است، اما توجه به پیچیدگی های اعمال اصل مغلوبیت در تجدیدنظرخواهی، این واقعیت را آشکار می سازد که نفع در تجدیدنظر خواهی نیز یکی از بحث های محوری آیین دادرسی مدنی است که تاکنون در قوانین و آثار حقوقی، جایگاه شایسته نیافته است.

کلیدواژه ها:

اصل مغلوبیت ، کمیسیون تجدیدنظرخواهی ، حقوق ایران ، تصمیم ، دعوای بدوی.