بررسی و مقایسه آموزش به روش سنتی و نوین بر وضعیت یادگیری درس علوم تجربی ابتدایی

در دنیای امروز، آموختن درسی مانند علوم، به اندازه یادگیری خواندن، نوشتن و ریاضیات، برای دانش آموزان ضروری است . یادگیری علوم به دانش آموزان دوره ابتدایی کمک می کند تا شناخت بهتری نسبت به دنیای اطراف خود به دست بیاورند و روشهای جمع آوری اطلاعات، سازماندهی و به کارگیری آنها و آزمایش کردن را بیاموزند. به دلیل اهمیت این موضوع، روش تدریس علوم و نحوه ارائه این درس توسط معلم نیز از جایگاه ویژهای برخوردار است . یادگیری در درس علوم به دلیل ماهیت خاص این درس، تنها از طریق مطالعه کتاب علوم اتفاق نمی افتد. بلکه دانش آموز باید بسیاری از موضوعات این درس را از طریق ویدیو، عکس ، شبیه سازی ، بازی و کارهای عملی مختلف آموزش ببیند. بنابراین بسیار ضروری است که در روش تدریس علوم از محتواهای متنوع موجود در این زمینه نیز استفاده کنید. در رویکرد معلم -محور معمولا معلم معلم ، متکلم است و دانش آموزان، شنونده. در این روش تاکید بر خواندن مطالب و حفظ کردن آنها است . اما در کلاس درس علوم این روش بازدهی چندانی ندارد. در رویکرد دانش آموز-محور شاگردان به طور مستقیم با موضوع درگیر می شوند، نظرات خود را بیان می کنند، در مورد یک موضوع با معلم و سایر همکلاسی ها بحث و گفتگو می کنند. در این روش آموختن به معنای واقعی کلمه اتفاق می افتد. در این مقاله به بررسی بررسی و مقایسه آموزش به روش سنتی و نوین بر وضعیت یادگیری درس علوم تجربی ابتدایی پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

روشهای تدریس نوین ، روشهای تدریس سنتی ، علوم ابتدایی ، معلم ، دانش آموز