افت تحصیلی و راه های مقابله با آن

موضوع پژوهش حاضر افت تحصیلی و راه های مقابله با آن است . این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . افت تحصیلی به معنای دقیق آن، زمانی است که فاصله قابل توجهی بین توان و استعداد بالقوه و توان بالفعل فرد در فعالیتهای درسی و پیشرفت تحصیلی مشهود باشد. نظام های آموزشی باید با برنامه ریزی متناسب با کشور خود، زمینه را برای تعریف اهداف و ایده آل های زمان بندی شده در مقاطع مختلف تحصیلی فراهم نمایند و یک جریان پویا و فعال از آموزش را بنیان گذارند به طوری که عوامل موثر بر پدیده افت تحصیلی را به حداقل رسانده و کارکرد های از پیش تعیین شده خود را به درستی اعمال نمایند. ایجاد علاقه و انگیزه در دانش آموزان، شناسایی درست و علمی استعداد ها و نیازمندی های آنان، بازنگری در روش های تدریس ناکار آمد نزد معلمان، همگامی و پویایی معلمان در کسب تجارب جدید و ارائه محیط جذاب برای دانش آموزان با روش های تدریس نوین ، پرورش خلاقیت ها و استعداد های نهفته دانش آموزان، خارج شدن از چارچوب های کلاسیک تدریس و ارائه فعالیت های هنری و اجتماعی به دانش آموزان با رویکرد کارهای گروهی ، توجه به تشویق و تنبیه و همکاری بهینه و بازسازی شده و مشارکت محورخانواده ها با مدارس مجموعه عواملی هستند که می توانند با کاهش پدیده افت تحصیلی ، راهکاری مناسب برای ایجاد موفقیت و پیشرفت تحصیلی در سیستم آموزشی باشند. افت تحصیلی موضوعی غیر قابل حل نیست ، اما حل آن هم یکباره و ناگهانی و با شیوههای آنی میسر نیست . برای مقابله با این پدیده، به برنامه ریزی های درازمدت و زیربنایی احتیاج است . برنامه هایی که بر اساس واقعیت های اجتماعی باشند و ضمانت اجرایی به عنوان یکی از اصول برنامه ریزی آموزشی را داشته باشند.

کلیدواژه ها:

افت تحصیلی ، ضعف یادگیری ، واماندگی تحصیلی ، شکست تحصیلی