آسیب شناسی آموزش مجازی در راستای اهداف نظام تعلیم و تربیت نوین

هدف از پژوهش حاضر آسیب شناسی آموزش مجازی در راستای اهداف نظام تعلیم و تربیت نوین می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . ورود فضای مجازی در چند سال اخیر به جامعه ما مزایا و معایب خاص خود را به همراه داشته است . فضای مجازی با تمام مزیتهایی که دارد میتواند برای اقشار آسیب پذیر مانند دانش آموزان آسیب زا باشد. آموزش مجازی چالشهای زیادی میتواند داشته باشد، چرا که آموزش حضوری مبادله فکری و اصولی دارد و تبادل اطلاعات و دانش میان معلم و دانش آموز وجود دارد اما این موضوع در آموزش مجازی به حداقل می رسد. تعلیم و تربیت در فضای مجازی در ایران همراه با مشکلاتی است و معمولا کارشناسان نرم افزار و رایانه به این حوزه واردشدهاندواز سویی نقش طراحان آموزشی کم رنگ است ؛ موضوع مهم تر این که برخی از معلمان با تعلیم و تربیت در فضای مجازی آشنایی ندارندومی توان گفت که فرهنگ تعلیم و تربیت در فضای مجازی نسبت به سالهای گذشته پیشرفت داشته ولی هنوز در سطح جامعه جا نیفتاده است و پهنای باند نیز در این رابطه مشکل اساسی است . چالش های متعددی مانند عدم وجود طرح درس مناسب و بکارگیری آن؛ عدم ارزشیابی اثربخش ؛ عدم استفاده از روش های متنوع تدریس ؛ عدم توجه کافی به تکالیف ، نقش کمرنگ مربیان بهداشت و پرورشی ، معاونان و مدیران در فرایند یاددهی -یادگیری به دلیل عدم حضور در مدرسه و زمان کم در دسترس در فضای مجازی ؛ عدم مسئولیت پذیری دانش آموزان و خانواده ها در قبال یادگیری ؛ خدشه وارد شدن به شان و جایگاه معلم ؛ نبود فرصت های خلاقیت برای دانش آموزان؛ سرعت پایین اینترنت ؛ ناآشنایی و عدم تسلط کافی دانش آموزان، والدین و معلمان با فناوری و آموزش مجازی ؛ نداشتن موبایل (برخی از دانش آموزان)؛ کم تحرکی دانش آموزان؛ و فشار مالی برای تهیه موبایل (برخی از دانش آموزان)؛ گران بودن بسته های اینترنت ؛ فرایند آموزش مجازی در مدارس را تحت تاثیر قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، فضای مجازی ، یادگیری الکترونیکی ، تدریس آنلاین ، فناوری آموزشی