صورخیال در دیوان وحشی بافقی

تصویر، اگر اساس شعر نباشد، یکی از عناصر اصلی سازندهی آن است ؛ شاعران با آفرینش تصاویر شعری خود ضمن آن که توانخیالپردازی خود را به نمایش می گذارند، گرایش های فردی و نیز سبک شخصی ودورهای خویش را نیز نمایان می کنند. این پاینامه ن با عنوان »صورخیال در دیوان وحشی بافقی «، دیوان این شاعر را از نظرگاه کمیت و کیفیت انواع تصاویر مورد بررسی قرار داده است و با بهرهگیری از ملاحظات سبک شناسانه و جنبه های آماری مشخص می سازد که این شاعر اوج تصویرآفرینی خود را در غزلیاتش نمایان ساخته و با توجه به گرایش او به سادهگویی تشبیه را تقریبا به میزان استعاره استفاده کرده است و در آوردن تشبیه نیز به تشبیهات حسی به حسی تمایل بیشتری نشان داده است ؛ هرچند گاه برای تازه کردن تشبیهات معمول و متداول وجه شبه های دور از ذهن می آورد. این پژوهش در هفت فصل تنظیم یافته است و پژوهشگر پیش از بررسی جامع و کامل صورخیال شعر وحشی بافقی ، در فصول مقدماتی در مورد وضعیت زمانی و زندگی و نیز سبک و شیوهی شاعری او به اجمال سخن گفته است .

کلیدواژه ها:

وحشی بافقی ، صور خیال ، تشبیه ، استعاره ، کنایه