اقدام پژوهی :چگونه توانستم علاقه مندی دانش آموزان چهارم دبستان پسرانه غیر انتفاعی سما(۲) را به درس ریاضی افزایش دهم ؟

پژوهش حاضر در سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۲ در پایه چهارم مدرسه پسرانه غیر انتفاعی سما(۲) واقع در استان هرمزگان و با فراوانی ۲۴نفر دانش آموز انجام شده است . مساله ی مورد نظر، بی علاقه گی ، بی توجهی و غیرفعال بودن اغلب دانش آموزان یادشده درانجام فعالیت های درس ریاضی و رضایت بخش نبودن نتایج آزمون های عملکردی آنان بوده و هدف از انجام این تحقیق ، افزایش میزان علاقه مندی دانش آموزان پایه چهارم دبستان یاد شده به درس ریاضی و انجام فعالیت های آن دردرس مورد نظر بوده است . بر این اساس، پژوهشگر با استفاده از روشهای علمی به منظور کسب دادههای لازم، از منابع گوناگون تحقیق مانند: همکاران و مدیر، سرگروه آموزشی درس ریاضی ، دانش آموزان و والدین آنها، کتابها، مجلات، اینترنت ، بررسی کارنامه ی تحصیلی و ارزیابی نتایج آزمونهای برگزار شده، به تجزیه و تحلیل آنها جهت شناسایی عوامل موثر در ایجاد مساله و یافتن راهحل های پیشنهادی پرداخت . سپس به انتخاب چندین راهکار عملی از میان راه حل های پیشنهادی مبادرت ورزید. آن گاه پس از اعتبار بخشی توسط گروه پژوهش ، به اجرای راهحل های انتخابی اقدام نمود که عبارت بودند از:۱- آموزش ریاضی با بازی ۲- آموزش با انیمیشن در فضای مجازی ۳- استفاده از ابزار های خلاق ۴- تدریس معلم یار دانش آموزلازم به ذکر است ، پس از اجرای راهحل های فوق، پژوهشگر موفق گردید تا فراوانی دانش آموزان علاقمند به یادگیری مفاهیم ریاضی را از ۷ نفر در اوایل سال تحصیلی به ۱۷ نفر در سال تحصیلی برساند.در پایان این نتیجه به دست آمد که ، استفاده از روشهای متنوع تدریس ، متناسب با هدف هر درس، ارائه فعالیت های عملکردی به دانش آموزان با توجه به تفاوتهای فردی ، نیازها و علایق آنان و تشویق های مناسب ، تقویت حافظه دیداری و شنیداری ، پرورش دقت و توجه فراگیران، در قالب بازی های هدفدار، در افزایش میزان علاقه مندی آنان به درس ریاضی و انجام فعالیت های عملکردی آن، بسیار موثر بوده است .

کلیدواژه ها:

درس ریاضی ، فعالیت های عملکردی ، علاقه مندی ، ارزشیابی ، دانش آموزان