اقدام پژوهی : چگونه توانستیم با توجه بیشتر و دادن مسئولیت به دانش آموز پایه سوم، ترس و اضطراب او را از مدرسه کاهش دهیم ؟

اضطراب و ترس یک حالت هیجانی نسبت به خطر یا یک محرک مضر است که شخص از آن آگاه است . اولین محیطی که فرد در آن چشم به جهان می گشاید ، خانواده است ؛ بنابراین کاملا طبیعی می باشد که از دور شدن خانواده برای کودک به معنای از دست دادن یک محیط مانوس باشد و در او ایجاد ترس کند . ترس از مدرسه موردی است که کودکان بسیاری با آن روبرو هستند. نکته ای که باید بدانید این است که ترس از مدرسه در کودکان کاملا طبیعی است . چرا که رفتن به مدرسه ، در کودکان این حس را ایجاد می کند که قرار است آن ها از والدین خود جدا شوند. در بسیاری از کودکان این اضطراب و ترس تا حدی می باشد که ممکن است باعث ایجاد مشکلات جدی در کودک شود.ترس غیر منطقی از مدرسه در واقع به معنی امتناع از مدرسه رفتن است و یکی از نشانه های اضطراب جدایی از والدین ، خانه و خانواده یا شرایطی است که به آن وابسته است . اینجانب فضه نجفی ثانی ، رابط مشاور دبستان شریعت در ابتدای سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ با دانش آموزی در پایه سوم مواجه شدم که به دلیل ترس و اضطراب از مدرسه ، حاضر نبود از والدینش جدا شود و در مدرسه بماند. بنابراین تصمیم گرفتم با همراهی و کمک معلم پایه سوم و همکارم خانم مریم نجفی ، راه حل هایی برای کاهش اضطراب او درنظر گرفته و اضطراب او را از مدرسه کاهش دهیم . نتایج نشان داد با توجه بیشتر به دانش آموز، دادن مسئولیت به او و افزایش اعتماد به نفس ، راهنمایی های مشاور و صبوری و حوصله معلم پایه در جذب دانش آموز، توانستیم اعتماد او را نسبت به محیط مدرسه جلب و ترس او را کاهش دهیم . به طوریکه بعد از گذشت چند هفته این اعتماد رخ داد و دانش آموز توانست بدون حضور والدین در مدرسه و کلاس بماند و در فعالیت ها مشارکت داشته باشد.

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، ترس ، بهبود ، مدرسه ، اضطراب