اقدام پژوهی : چگونه توانستم اختلال گفتاری (تلفظی ) پرهام دانش آموز پایه اول را برطرف نمایم ؟

سالهای ابتدای کودکی زیر بنایی برای کل زندگی فرد است . اگر به نیازها و حیطه های تکاملی کودکان در این دوران پاسخ مناسبی داده شود، کودکانی سالمتر، با قدرت تفکر و تعقل بیشتر و مهارتهای عاطفی و اجتماعی بهتری خواهیم داشت . زبان، گفتار، بلع و ارتباط از مهم ترین حیطه های تکاملی است . زبان موهبت الهی برای برقراری عالی ترین رابطه انسانها با یکدیگر است ، رشد و تکامل زبان از دوران جنینی با شنیدن صدای مادر شروع شده و پس از تولد به نحو کاملتری ادامه می یابد. نقش زبان از دو جهت حائز اهمیت است ؛ نخست اینکه به وسیله ارتباط اجتماعی عمل می کند؛ دوم، اینکه وسیله ای برای تفکر است . اختلالات گفتار و زبان یکی از مهم ترین مشکلات سلامت عمومی است که عوارض ثانویه بسیار در دوران کودکی و بزرگسالی دارد. بنابراین بسیار مهم است که اختلالات گفتاری به درستی شناسایی و سپس تحت درمان قرار گیرند. قطعا راهبردهای مفید و اثر بخش جهت درمان این نوع اختلالات وجود دارد که معلمین و اولیا بایستی از آنها آگاه باشند. پژوهش حاضر با هدف بهبود گفتار دانش آموز دارای اختلالات گفتاری ، به روش اقدام پژوهی صورت گرفته است . جامعه و نمونه پژوهش دانش آموز دارای اختلال گفتار انتخاب گردید. در این پژوهش ابتدا به توصیف وضعیت موجود پرداخته ام و عوامل این اختلال در دانش آموز را بررسی نمودم و سپس برای جمع آوری اطلاعات و شواهد از روشهای مشاهده ، پرسشنامه ومطالعه بهره گرفته شد. در مرحله بعد بهترین راه حلها با استناد به تحقیقات پیشین انتخاب و اجرا گردید. یافته های تحقیق حاکی از آن است که ارتباط با والدین در جهت آگاهی بخشی برای بهبود عملکرد رفتاری ، مداخله درمانی »داستان گویی «، تهیه کارت های الفباوآوایی برای بهبود واج شناختی و تلفط صحیح به بهبود مشکلات گفتاری دانش آموز منجر شد.

کلیدواژه ها:

اختلال ، گفتار ، تلفظ ، خوانداری ، دانش آموز ، زبان