اقدام پژوهی : چگونه توانستم اضطراب و وابستگی به مادر دانش آموزم را کاهش دهم و او را به حضور منظم در مدرسه ترغیب کنم ؟

اصطلاح مدرسه گریزی بعد از اجباری شدن آموزش و پرورش در اواخر قرن نوزدهم میلادی دراروپا رواج پیدا کرد که در آن زمان اصطلاح فرار از مدرسه شامل کلیه شکل های غیبت بدون اجازه از مدرسه می شد که موجب واکنش های متفاوتی از سوی اولیاء و مربیان می گردید که همین موضوع اهمیت مطالعه گسترده این مساله را دوبرابر می کند از آنجایی که مدرسه و اولیای دانش آموز در جذب و علاقه دانش آموز به مدرسه همچنین در کاهش اضطراب دانش آموز موثر می باشند، با دیدن این وابستگی و هراس از مدرسه یکی از دانش آموزانم به نام اسرا علاقه مند شدم تا این وابستگی را بهبود بخشم و دانش آموز را به محیط مدرسه علاقه مند کنم .بنابراین پس از برررسی شواهد و استنباط و تحلیل آن در جهت رفع این مشکل تلاش شد با اقداماتی از قبیل : ارتباط مکرر با والدین اسرا و دادن راه حل جهت رفع وابستگی و تشویق به خودکنترلی دانش آموز، ایجاد جو شاد کلاسی ، استفاده از روش های فعال و خلاق در تدریس ، دادن حس امنیت و اعتماد به نفس به دانش آموز از طریق القای حس مادرانه ، ایجاد حس محبت و گرما در قلب دانش آموز و داشتن ارتباط عاطفی در فضای مجازی باعث شد حس نا امنی و اضطراب و وابستگی اسرا کاسته شود، تعامل او با دوستانش بهبود یابد، و امنیت خاطر و اشتیاق اسرا برای حضور فعال در مدرسه بیشتر گردد.

کلیدواژه ها:

مدرسه گریزی ، وابستگی ، اضطراب در مدرسه