اقدام پژوهی چگونه توانستم علائم سندروم کودک دیجیتالی را در دانش آموزم علی بهبود ببخشم ؟

تغییر جوامع به سمت " دیجیتالی شدن "روابط فعال خانواده را تحت تاثیر قرار داده و جای خود را به ا ستفاده افراطی کودکان از و سایل دیجیتال داده ا ست . از د ست رفتن این تعاملات در سنین اولیه اثرات پا برجایی بر ر شد کودک در جنبه های مختلف میگذارد. تاجاییکه مواجهه افراطی کودک با وسایل دیجیتال میتواند موجب بروز علائم اتیسم شود. استفاده از وسایل دیجیتال هم به صورت فعال و تعاملی رایانه ها بازی های رایانه ای گوشی های هوشمند و تبلتها و هم منفعل و غیر تعاملی (تلویزیون) در کودکان در حال افزایش رشد است و حالت است . استفاده افراطی از وسایل دیجیتال در سنین خردسالی که مغز با سرعت زیادی در حال رشد پلا ستیکی و منعطف دارد میتواند تاثیرات شگرفی بر ر شد شناختی ، اجتماعی - هیجانی و رفتارهای مرتبط با سلامت مانند، تغذیه ، فعالیت بدنی و خواب خردسال بگذارند. استفاده از وسایل دیجیتالی در خردسالان تا حدی فراگیر شده است که پژوهشگران از عباراتی مانند ”کودکان دیجیتالی (Baby digital) ”، ”بومیان دیجیتالی (Digital Natives) ” و ”دایه گری دیجیتالی ”(Digital Nanning) ” برای تو صیف افراط در مواجهه و ا ستفاده از و سایل دیجیتال تو سط خرد سالان ا ستفاده کرده اند. کودک دیجیتالی به شرایطی گفته می شود که و سایل دیجیتال، جایگزین روابط فعال کودک با محیط می شود و کودک در بیشتر ساعات بیداری در مجاورت مداوم با دستگاه های دیجیتالی است .کودکانی که از سنین بسیار پایین روزی چندین ساعت در معرض م ستقیم دایه گری دیجیتالی بوده اند، فر صت تعامل با مادر یا مراقب را از د ست داده و تجربیات غنی محیطی را که برای رشد بهنجار دستگاه عصبی ضروری است ، دریافت نمیکنند که یک دسته از این کودکان، خردسالان با اختلال طیف اتیسم ه ستند. در این اقدام پژوهی من ت صمیم گرفتمبر روی این مو ضوع که چگونه توان ستم اثرات مخرب ا ستفاده بیش از حد از و سایل دیجیتال را در دانش آموزم علی که به سندروم کودک دیجیتالی مبتلا بود و نشانه های اوتیسم را نشان میداد، کاهش دهم .

کلیدواژه ها:

کودک دیجیتالی ، اوتیسم ، دایه گری دیجیتال ، درمان