بررسی رابطه بین کیفیت برنامه درسی ، امید به تحصیل و اشتیاق تحصیلی با درگیری تحصیلی در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر ارومیه

پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی درگیری تحصیلی بر اساس کیفیت برنامه درسی با نقش واسطه ای امید به تحصیل و اشتیاق تحصیلی در دانش آموزان ابتدایی شهر ارومیه انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی چندمتغیری با طرح معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش شامل جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی مدارس شهر ارومیه به تعداد ۳۴۳ نفر می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای ۲۵۰ نفر انتخاب گردید. که بر اساس روش تعیین حجم نمونه معادلات ساختاری کلاین تعیین شدند. دادههای لازم با استفاده سه پرسشنامه از پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو (۲۰۰۳)، کیفیت برنامه درسی موسوی و همکاران، امید به تحصیل سامانی و سهرابی و پرسشنامه اشتیاق به تحصیل فردریگز، بلومنفیلد و پاریس اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از روش معادلات ساختاری در نرم افزار آموس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها نشان داد که کیفیت برنامه درسی بر درگیری تحصیلی دانش آموزان، کیفیت برنامه درسی بر امید به تحصیل دانش آموزان، کیفیت برنامه درسی اثر مستقیم و معناداری بر اشتیاق به تحصیل دانش آموزان، امید به تحصیل بر درگیری تحصیلی دانش آموزان، اشتیاق تحصیلی بر درگیری تحصیلی دانش آموزان با میزان اثر معناداری مستقیم دارد؛ و فرضیه کیفیت برنامه درسی با واسطه امید به تحصیل بر درگیری تحصیلی دانش آموزان با میزان ۹۵ درصد با واسطه اشتیاق تحصیلی بر درگیری تحصیلی دانش آموزان و کیفیت برنامه درسی باواسطه گری امید به تحصیل و اشتیاق تحصیلی بر درگیری تحصیلی دانش آموزان نیز اثر غیرمستقیم و معناداری دارد. لذا کیفیت برنامه درسی بر درگیری تحصیلی دانش آموزان با در نظر گرفتن نقش میانجی گری امید به تحصیل و اشتیاق تحصیلی با دادهها برازش دارد.

کلیدواژه ها:

درگیری تحصیلی ، کیفیت برنامه درسی ، امید به تحصیل ، اشتیاق تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی .