بررسی تاثیر رضایت شغلی آموزگاران با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه رضایت شغلی آموزگاران با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی شهر خرمآباد انجام شد. روش تحقیق توصیفی همبستگی و ازنظر هدف کاربردی است . جامعه آماری شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی شهر خرمآباد بود (۱۲۰۸ نفر). جهت تعیین حجم نمونه از طریق جدول حجم نمونه کرجسای و مورگان، تعداد ۲۹۲ نفر به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شد. رضایتمندی شغلی معلمان مفهومی است که به مشخص کردن برنامه ریزی های مهم جامعه و وضعیت اجتماعی ، سبک زندگی و ضوابط خانوادگی ، بهداشت و درمان و نیازهای آموزشی تاثیرگذار است . ازآنجاکه رفتار فرد توسط تعامل میان شغل او یا ویژگی های محیطی -شغلی تعیین می شوند، چنین تعاملات فرهنگی میان افراد و محیط آنها به انتخاب شغلی باثباتتر، پیشرفت شغلی بیشتر، دستیابی بهرضایتمندی بیشتر، آموزش و رسیدگی بیشتر به دانش آموزان منجر میشود؛ که این توجه ویژه به دانش آموزان و وقت گذاشتن بیشتربا آنها که نتیجه همان رضایت از شغل است ، موجبات پیشرفت و موفقیت تحصیلی هرچه بیشتر دانش آموزان را ایجاد میکند. به همیندلیل است که رضایتمندی شغلی نیروی انسانی بهعنوان استراتژیک تریم عامل سازمانی آموزش و پروش نقش ویژهای در آموزش وپیشرفت تحصیلی ایفا میکند. تحقیق حاضر به بررسی تاثیر رضایتمندی شغلی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان اختصاصدارد. برای این منظور محقق ازروش کتابخانه ای و مروری بر تحقیقات قبلی استفاده کرده است . محقق در ادامه به بررسی نقش و تاثیر رضایت شغلی معلمان بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان میپردازد. نتایج تحقیق نشان داد که بین رضایتمندی معلمان از شغل خود با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، پیشرفت تحصیلی ، آموزگاران ، مقطع ابتدایی