تبیین اصلاحات کاربردی در جهت درمان رفتارها و اعمال ناسازگار در دانش آموزان

ناسازگاری کودکان در محیط آموزشی ، بحث های زیادی را به خود اختصاص داده است . رفتارهای ناسازگارانه رفتارهایی هستند که با نظر پدر و مادر، معلمان، مدرسه و جامعه تطابق ندارد. اطرافیان این بچه ها احساس ناخوشایندی نسبت به رفتار آنها دارند به طوری که واکنش اطرافیان برای آنها نیز ناخوشایند است . این گونه رفتارها در بین پسرها بیشتر از دختران است . این اختلال با مشکلات دیگر دانش آموز شباهت زیادی دارد و تفکیک کردن آنها دشوار است . صفت ها و رفتارهایی که معلمان آنها را رفتار ناسازگار تلقی می کنند به شرح زیر است : پرخاشگری ، گستاخی ، حاضرجوابی ، بهانه گیری ، گوشه گیری ، بی اعتنایی ، دروغگویی ، بی نظمی ، قانونشکنی و... محیط آموزشی با عدم توجه به جنبه های فردی و اجتماعی کودک، می تواند منبع بروز ناهماهنگی زندگی تحصیلی دانش آموز باشد. لازم به ذکر است اختلالاتی که در اثر عوامل ذکر شده در نزد دانش آموز پدید می آیند، اغلب ناگهانی نیستند، بلکه علائم تشخیص در مورد پیدایش آنها وجود دارد؛ به شرط آنکه نیروی انسانی آگاه برای شناسایی آنها وجود داشته باشد. معلمان می توانند با رعایت کردن مواردی ، بستری را برای شکوفا کردن استعداد بچه ها ایجاد و از به وجود آمدن رفتارهای ناسازگار جلوگیری کنند. در این پژوهش به تبیین اصلاحات کابردی در جهت درمان رفتارها و اعمال ناسازگار در دانش آموزان پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

رفتارهای ناسازگار ، اصلاح ، دانش آموزان ، مدرسه ، خانواده