پیش بینی اقدام به خودکشی نوجوانان دختر بر اساس تنیدگی روانشناختی و احساس تنهایی آنان در شهر بندرعباس

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اقدام به خودکشی نوجوانان دختر بر اساس تنیدگی روانشناختی و احساس تنهایی آنان در شهر بندرعباس انجام شد. نمونه پژوهش حاضر، تعداد ۱۴۶ نفر از نوجوانان دختر بودند که اقدام به خودکشی آنان ناکام مانده بود و به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه احساس تنهایی ((UCLA ، پرسشنامه اقدام به خودکشی در نوجوانان (ASQ) و مقیاس تنیدگی مسلیچ استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهشی نشان داد که بین تنیدگی روانشناختی با اقدام به خودکشی نوجوانان دختر رابطه مثبت وجود دارد. بدین معنی که هرچه تنیدگی روانشناختی نوجوانان دختر بیشتر باشد احتمال اقدام به خودکشی در آنان بیشتر خواهد بود. در ادامه نتایج تحلیل ضرایب پیرسون نشان داد که بین احساس تنهایی با اقدام به خودکشی نوجوانان دختر رابطه مثبت وجود دارد، بدین معنی که هرچه میزان احساس تنهایی نوجوانان دختر افزایش یابد احتمال این که اقدام به خودکشی کنند، بیشتر می باشد. در نهایت نتایج تجزیه و تحلیل ضرایب رگرسیون نشان داد که از بین متغیرهای ورودی رگرسیون، متغیرهای تنیدگی روانشناختی و احساس تنهایی (هر دو متغیر) از لحاظ آماری معنادار شدند و توانستند اقدام به خودکشی نوجوانان دختر را به طور مثبت پیش بینی نمایند. نکته مهم این که هر دو متغیر پیش بینی کننده مثبت برای اقدام به خودکشی نوجوانان دختر بودند و همچنین از بین این دو متغیر، احساس تنهایی با مقدار بتای بالاتر نقش و سهم بیشتری در پیش بینی اقدام به خودکشی نوجوانان ایفا نمود.

کلیدواژه ها:

اقدام به خودکشی ، تنیدگی روانشناختی ، احساس تنهایی ، نوجوانان دختر