بررسی نقش واسطه ای سرمایه فکری در رابطه ی بین خود پنداشت تحصیلی و مدرسه گریزی در میان دانش آموزان پایه دوم مدارس ابتدایی روستایی شهرستان نقده

هدف تحقیق، بررسی نقش واسطه ای سرمایه فکری در رابطه ی بین خودپنداشت تحصیلی و مدرسه گریزی در میان دانش آموزان پایه دوم مدارس ابتدایی روستایی شهرستان نقده بود. روش این پژوهش پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش ۳۷۵ نفر از دانش آموزان پایه دوم مدارس ابتدایی روستایی شهرستان نقده در سالتحصیلی ۱۴۰۳ - ۱۴۰۲ می باشند. که از میان آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و با استفاده از فرمول کوکران با سطح اطمینان ۹۵ درصد تعداد ۱۹۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه سرمایه فکری خود پنداشت تحصیلی و مدرسه گریزی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری (SEM) با رویکرد حداقل مربعات جزئی و نرم افزار smartpls۳ استفاده شده است. با توجه به یافته های تحقیق این نتیجه حاصل شد که رابطه بین سرمایه فکری و خود پنداشت تحصیلی رابطه بین سرمایه فکری و مدرسه گریزی خود پنداشت تحصیلی بر مدرسه گریزی از طریق سرمایه فکری در میان دانش آموزان پایه دوم مدارس ابتدایی روستایی شهرستان نقده همگی با سطح معناداری کمتر از ۰.۵ و عدد معناداری با t-value بیشتر از ۱.۹۶ پذیرفته شده و می توان با ۹۵ درصد. اطمینان تاثیر مثبت فرضیه های ذکر شده را معنادار دانسته و پذیرفت. در این پژوهش همه شاخص ها در محدوده برازش مطلوب قرار دارند. بنابراین در کل میتوان نتیجه گرفت که مدل ساختاری ارائه شده دارای برازش مطلوب می باشد.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری خودپنداشت تحصیلی ، مدرسه گریزی