بررسی عوامل کالبدی موثر بر ناامنی وجرم خیزی فضا با تاکید بر رویکرد CPTED مطالعه موردی:محله گودال مصلی در شهر یزد

برقراری امنیت در ساختار شهری و برخورداری شهروندان از احساس امنیت اهمیت فزاینده ای دارد و مولفه اساسی توسعه پایدار اجتماعی است. توجه به بافت های تاریخی که روزگاری به واسطه تدابیر کالبدی و غیرکالبدیخود احساس امنیت را برای ساکنشان فراهم می آوردند، امروزه به دلیل تغییر در ساختار کالبدی و عملکردی به مکان های ناامن شهری تبدیل شده اند. مقاله حاضر در راستای افزایش ارتقا امنیت اجتماعی در محله گودال مصلی،متغیرهای کالبدی تاثیرگذار بر امنیت محیطی را مورد شناسایی قرار داده و شاخص ها و معیارهای موثر بر ناامنی و ترس از وقوع جرم از منظرکالبدی در بافت های تاریخی را مورد واکاوی قرارداده است. ابتدا، با روش تحقیقتوصیفی ضمن بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای، مبانی نظری و تجارب مرتبط تهیه و شاخص ها و معیارهای وثر بر بروز پدیده ناامنی استخراج شد. سپس، وضعیت امنیت در محله گودال مصلی با روش توصیفی- تحلیلی با تکیه بر تحلیل شاخص ها وتهیه چک لیست جامعی که داده های مورد لزوم آن از طرق مشاهده، مصاحبه و پرسشگریدر قالب شصت پرسشنامه و در چهار فضای عمومی محله، که شامل خیابان های اصلی دورمحلی؛ معابر درون محلی؛ پارکینگ های درون محلی و عرصه های جمعی و همگانی می باشد، بدست آمده و توصیف و تبیین شد. درنهایت، راهبردها و سیاست های مربوط در راستای بسترسازی برای ارتقاء امنیت اجتماعی و حضور دوباره افراد در این بافت ارائه شد. نتایج مطالعات نشان داد : از منظر اهالی محله گودال مصلی امنیت محله وضعیت مناسبی ندارد. عوامل محیطی و کالبدی شکل دهنده فضا نقش بسزایی در میزان وقوع جرم و احساس ناامنی ناشی از آن در این محله دارند. با اتخاذ سیاست های مبتنی بر رویکردCPTEDدر راستای کاهش جرم از دیدگاه کالبدی، می توان امنیت اجتماعی درخور محله را تحقق بخشید

کلیدواژه ها:

احساس امنیت ، ناامنی ، عوامل محیطی ، محله گودال مصلی ، رویکردCPTED