بررسی شاخص TCI بر تعیین فصول گردشگری شهر مشهد برای توسعه اقتصادی و گردشگری شهری

رشد وتوسعه صنعت گردشگری، توسعه شهری و اقتصادی را به همراه دارد و هر کشوری سعی دارد با به وجودآوردن امکانات رفاهی وتفریحی در شهرها و مناطق اطراف آن از مزایای اقتصادی صنعت گردشگری بهره مندشود. امروزه در کنار عوامل سنتی، عوامل و متغیرهای جدیدی به عنوان مولفه های اقتصادی تاثیر گذار بر توسعه شهر مطرح شده است. یکی از مهم ترین این مولفه ها به خصوص در شهرهایی با کارکرد خدماتی، صنعت توریسموگردشگری می باشد. جهت مطالعه وضعیت گردشگری و برنامه ریزی گذراندن اوقات فراغت جهت گردشگران در یک منطقه توجه به اقلیم، شرایط بیوکلیمایی و اطلاعات هواشناسی در نگرش سیستمی ودر ترکیب با یکدیگرمطرح می باشد. گردشگری مشهد با حرم مطهر حضرت امام رضا (ع) پیوند خورده است به گونه ای که می توانزیارت را رکن آغازین گردشگری مشهد دانست. مقاله پیش روی با اهمیت جلوه دادن نقش آب وهوا در گردشگری به تحلیل داده های اقلیمی و نقش ترکیبی آن ها در قالب مدل اقلیم گردشگریTCI پرداخته تا بهترین زمان ممکن از نظر شرایط آب وهوایی و گردشگری در این منطقه را ترسیم کند و با هدف بررسی قابلیت های گردشگری شهری و ارزیابی زمانهای مناسب آسایش اقلیمی به منظور رونق، بهبود و توسعه مدیریت گردشگریدر چشم انداز آینده شهر مشهد صورت گرفته است. به همین منظور ضمن تجزیه و تحلیل عناصر اقلیمی دخیل در مدل، منطقه مورد مطالعه از لحاظ وضعیت آسایش اقلیم توریسم به صورت ماهانه بررسی شده است. نتایج حاصلاز بررسی فاکتورهای اقلیمی نشان داد که بیش از پیش شرایط ترکیبی و سیستماتیک بین داده ها است که در تعیین استراتژی عمومی و ارائه پتانسیل های موجود در یک منطقه جهت گردشگری از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. نتایج این مطالعه همچنین نشان می دهد که شرایط اقلیمی مشهد دارای تنوع زیادی است و طبق آن شرایط اقلیم گردشگری متفاوتی در طول سال دارد. مساعدترین شرایط از نظر اقلیم گردشگری و بهترین و مناسب ترین زمان برای فرد گردشگر که در آن از نظر فیزیکی و روحی در آسایش باشد به ترتیب در ماههای اردیبهشت، شهریورمهر، فروردین و خرداد برای این منطقه می باشد

کلیدواژه ها:

شاخص اقلیم گردشگری TCI)مشهد ، گردشگری شهری ، چشم انداز آینده