اقدام پژوهی : چگونه توانستم مشارکت اولیاء را در امور آموزشی ، پرورشی و عمرانی آموزشگاه افزایش دهم ؟

یکی از موضوعاتی که مدیران مدارس با آن روبرو هستند ،تامین منابع مالی و برطرف نمودن نیازهای اولیه آموزشگاه است . در بسیاری از موارد سرانه اختصاص داده شده به مدارس جوابگوی هزینه ها نیست . از طرفی مدیر به عنوان رهبر آموزشی در مدرسه مسئول پاسخگویی به نیازها و انتظارات دانش آموزان و اولیا آنان و تسهیل کننده امر تعلیم و تربیت است و معاون اجرایی همواره باید در کنار مدیر ایفای نقش نماید. و از سوی دیگر پاسخگویی به این نیازها متضمن تامین منابع مالی است و یکی از این راه حلها تامین منابع با استفاده از مشارکت اولیا ست .یکی ازتجاربی که اینجانب امسال سمت مدیریت کسب نمودم،در همین راستاست .در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳به عنوان مدیریت این آموزشگاه انتخاب شدم. در ابتدای کار به بررسی وضعیت موجود مدرسه از نظر آموزشی ، پرورشی و تجهیزاتی ، وضعیت خانواده هاو... پرداختم . در جریان بررسی موضوعات فوق به مسایل و مشکلات عدیده ای برخورد نمودم که یکی از آنها به دلیل اهمیت ، توجه بنده را جلب کرد و تصمیم گرفتم تا در خصوص حل این مشکل دست به اقداماتی بزنم . مشکل مورد نظر عدم انگیزه مشارکت وهمکاری اولیا با مدرسه بود. مدرسه در نگاه اول نیازهای متعددی داشت که بطور مستقیم و غیر مستقیم می توانست بر فرایند تعلیم وتربیت دانش آموزان تاثیر بگذارد و لازم بود بطور حتم مورد توجه قرار گیرد. لذا در همین راستا با تکیه بر تجارب مدیریتی خود در سالهای قبل ، مشورت با همکاران و اعضا انجمن اولیا و مربیان و آموزه های مدیریت تصمیم گرفتم باتهیه فهرستی از نیازهای مدرسه ،توجیه اولیاو اطلاع رسانی کامل به آنها،توجه به نظرات و راه حلهای پیشنهادی اولیا ،برگزاری جلسات منظم با انجمن اولیا و مربیان واستفاده از حرفه و تخصص اولیاو... به حل مشکل مزبور بپردازم.با اجرای کامل راه حلهای ذکر شده توانستم در یک بازه زمانی ضمن جلب اعتماد اولیا ، میزان مشارکت فکری و مالی اولیا را به نحو چشمگیری افزایش دهم بطوریکه در حال حاضر بخش زیادی از مشکلاتی که آموزشگاه در سال قبل با آن دسته و پنجه نرم می کرد مرتفع گردیده است .

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، مشارکت اولیا ، آموزش