تاثیر روش تدریس پیش سازمان دهنده بر خلاقیت و یادگیری خود راهبر دانش آموزان مقطع متوسطه منطقه ۴ شهر کرج

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر روش تدریس پیش سازمان دهنده برخلاقیت و یادگیری خودراهبر دانش آموزان مقطع متوسطه شهر کرج می باشد.این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نوع تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس از آزمون با گروه کنترل می باشد.جامعه آماری این پژوهش تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه منطقه ۴ شهر کرج می باشند که در سال تحصیلی ۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بوده اند از این جامعه آماری یک مدرسه به روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای از بین مدارس عادی مقطع متوسطه منطقه ۴ شهر کرج انتخاب شد.حجم نمونه ها در هر گروه ۲۰ نفر بوده است که مجموعا ۴۰ نفر حجم نمونه بوده است .در پژوهش حاضر ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه یادگیری خود راهبر گاگلیلمینو(۱۹۷۷) بود که روایی آن با همبستگی ماده ها بین ۳۰/۰ تا ۶۰/ ۰ بوده است و پایایی این ابزار به روش آلفای کرونباخ ۹۴/۰ بوده است .همچنین پرسشنامه سنجش خلاقیت تورنس (۱۹۷۹) که روایی این ابزار از طریق بررسی روایی سازه و همبستگی شاخص های درونی تایید شده است و پایایی این ابزار به روش آلفای کرونباخ ۸۷/۰ بوده است .در این پژوهش برای بررسی و تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار آماری spss نسخه ۲۲ و شاخص های آمار توصیفی (فراوانی و درصد،واریانس ،خطای استاندارد میانگین و انحراف معیار) و روش های آمار استنباطی (تحلیل کواریانس ،تی ذوجی )استفاده شدیافته ها نشان دادند که روش تدریس پیش سازمان دهنده بر بعد سیالی ،انعطاف،ابتکار و بسط خلاقیت و همچنین بر یادگیری خود راهبر تاثیر معناداری داشت .می توان بر اساس یافته ها اینگونه نتیجه گیری کرد که روش تدریس مناسب در مدارس نه تنها باعث می شود که خلاقیت کودکان رشد یابد،بلکه می تواند زمینه یادگیری خودراهبر را نیز در آنان تقویت کنند

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، پیش سازمان دهنده ، خلاقیت ، یادگیری خود راهبر