فلسفه آموزش جغرافیا و جایگاه آن در اسناد بالادستی

هر علمی نقش و جایگاه مهمی در زیست و معیشت انسان دارد و از این رو، شناخت و درک آن برای بهبود و ارتقاء سطح و کیفیت زندگی انسان ضروری است . شناخت هر علمی ، با دانستن ماهیت ، حیطه و قلمرو، هدف، پیشینه و روند تکاملی ، موضوعات مورد بررسی ، تقسیم بندی و انواع و سرانجام روش های مطالعاتی آن حاصل می آید.علم جغرافیا دربر گیرندهی پدیدههایی عینی است . ویژگی های نظاممند(سیستماتیک )،نوآوری های فناورانه در ارائه و تحلیل ، نظاممند توسعه ی واژگان جغرافیایی و تعاریف و مفاهیم جغرافیایی ،و نیز توسعه ی نظریه های سادهی فضایی در زمینه ی رابطه ی انسان و محیط ،ماهیت علم جغرافیا را تغییر داده است .و اینجاست که می توان در مورد ضرورت دانش جغرافیا صحبت کرد،چون با پیچیدهتر شدن جهان در نتیجه جهانی شدن، بهبود فن آوری های حمل و نقل و ارتباطات، تغییر در سیستم های طبیعی ، و افزایش هم کاری و تعارض نیاز به دانش جغرافیایی ، مهارتها و چشم اندازهای فکری در میان مردم جهان افزایش می یابد. این پژوهش توصیفی و با بهره گیری از روش مطالعات کتابخانه ای انجام گرفته است و هدف آن بررسی فلسفه آموزش جغرافیا و جایگاه آن در اسناد بالا دستی می باشد،نتایج آن نشان می دهد که می توان از طریق آموزش جغرافیا،علاقه و انگیزه دانش آموزان را نسبت به محیط زندگی و تنوع شرایط طبیعی و انسانی موجود در سطح سیاره ی زمین برانگیزند،حس شگفتی آنان را نسبت به عالم پیرامون پرورش دهند، به آنان کمک کنید تا دربارهی کیفیت محیط زندگی ، آیندهی محیط زیست ، تعامل و تفاهم بین ملت ها و دولت ها آگاهانه بیندیشند.و نهایتا حس مسئولیت پذیری آنها را برای مراقبت از تنها سیاره ی قابل سکونت انسان تقویت نمایند.

کلیدواژه ها:

فلسفه جغرافیا ، آموزش جغرافیا ، اسناد بالادستی ، ماهیت جغرافیا