پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی با ملاک های تاب آوری و سازگاری اجتماعی

هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی با ملاک های تاب آوری و سازگاری اجتماعی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر را دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه دوم شهر شیراز تشکیل می دهند. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای بود. در فرآیند نمونه گیری ۳۳۰ نفر از آزمودنی ها مورد آزمون قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی ، تاب آوری و سازگاری اجتماعی استفاده گردید. بعد از جمع آوری داده ها، اطلاعات به دست آمده وارد نرم افزار SPSS شد و با استفاده از روش رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین متغیرهای ملاک (خودکارآمدی تحصیلی ) و پیش بین (تاب آوری و سازگاری اجتماعی ) رابطه معناداری وجود دارد. یافته های حاصل از رگرسیون گویای این نکته بود که تاب آوری و سازگاری اجتماعی ، متغیر مستقل موفقی در پیش بینی متغیر ملاک خودکارآمدی تحصیلی می باشد. کارگاه های آموزشی به والدین و مربیان و فعالیت های مراکز مشاوره در مسائل مرتبط می تواند مفید باشد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، خودکارآمدی تحصیلی ، سازگاری اجتماعی .