تاثیر آموزش خود متمایز سازی بر ابعاد ناگویی هیجانی در دانشجویان

افراد بر اثر آموزش سطوح تمایزیافتگی ناگویی هیجانی در برابر مشکلاتشان را بالا می برند در این راستا می توانند راهبردهای مناسب را در موقعیت های مختلف زندگی و مواجهه با مشکلات بکار بندند. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش خود متمایزسازی بر ابعاد ناگویی هیجانی در دانشجویان بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان متاهل کارشناسی و کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه آزاد واحد بیرجند بود. نمونه آماری ۳۶ نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد بودند که به صورت هدفمند انتخاب شده و افرادی که در پرسشنامه ، ناگویی هیجان ی یک انحراف معیار پایین تر از میانگین بودند انتخاب گردیده و به صورت تصادفی در دو گروه، ۱۸ نفر گروه آزمایش و ۱۸ نفر گروه کنترل جایگزین شدند. ابزار این پژوهش پرسشنامه ناگویی هیجان ی (بشارت، ۲۰۰۷) و مداخله تما یزیافتگ ی بر اساس تئوری سیستمی بوئن (۱۹۷۸) بود که در هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای برای گروه آزما یش توسط پژوهشگر انجام شد و گروه کنترل هیچ گونه مداخله آموزشی دریافت نکردند. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره با استفاده از نرم افزار spss ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج بیانگر وجود تفاوت معنی داری میان گروه آزما یش و کنترل بود؛ یعن ی اینکه مداخله تمایزیافتگ ی افزایش معنی داری بر ناگویی هیجانی دانشجویان داشته است .

کلیدواژه ها:

آموزش خود متمایزسازی ، ناگویی هیجانی ، دشواری در شناسایی احساسات ، دشواری در توصیف احساسات ، تفکر عینی .