اقدام پژوهی راهبردی برای توسعه حرفه ای معلمان فکور

پژوهش حین عمل یکی از مظاهر روحیه پژوهشگری مجریان بالنده است که تئوری و عمل را به یکدیگر پیوند میدهد و موجب ارتقاء کیفیت فعالیتهای آموزشی و پرورشی میشود. معلمان در راستای توسعه صلاحیتهای حرفهای خود، میتوانند پیرامون چه چیزی ، چگونگی و چرایی تدریس ، کلاسهای درسی و دانش آموزانشان، بطور جدی بیندیشند و در شناخت مشکلات فرایند یاددهی - یادگیری همکاری و دخالت داشته باشند. در واقع معلمان پژوهشگر کسانی هستند که در رابطه با اهداف تدریس میاندیشند، و برای تولید دانش حرفهای به تفکر و تعمق میپردازند. روش پژوهش ، تحلیلی - تبیینی است که با استفاده از متون، منابع موجود کتابخانهای و مطالعات صورتگرفته داخلی و خارجی به جمعآوری اطلاعات پرداخته شد. در این پژوهش ضمن بحث پیرامون رابطه میان نظر و عمل ، به بررسی مبنای علمی هنر تدریس ، اهمیت و جایگاه پژوهش تربیتی در میان کارگزاران اصلی نظام آموزشی و نقش معلم در برنامه درسی فکورانه ، پیشینه و انواع پژوهش حین عمل ، همچنین اهداف، گستره و پیامدهای پژوهش حین عمل در نظام تعلیم و تربیت مورد واکاوی قرار گرفت . نتایج پژوهش نشان داد که کنش فکورانه مستلزم آفرینندگی و اندیشهزایی است و با تفکرزدایی ، بکارگیری وفادارانه و بدون دخل و تصرف یافتههای آکادمیک سرناسازگاری دارد. از سویی معلم پژوهشگر در صورتی میتواند همیشه در حال توسعه باشد که استقلال کافی در تصمیمگیری و مسئولیت در برابرتصمیمهای خود داشته باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه حرفه ای ، معلمان ، فکور