اثر ورزش کردن دانش آموزان در یادگیری

خیلی از افراد تصور می کنند که اختصاص زمان برنامه درسی به ورزش و فعالیت بدنی ، بر عملکرد تحصیلی دانشجویان تاثیر منفی می گذارد . با این حال، تحقیقات نشان می دهد که مشارکت در ورزش و فعالیت های بدنی ، چه در داخل و خارج از کلاس، بر عملکرد تحصیلی و کارایی دانش آموزان تاثیر مثبت دارد. دانش آموزانی که در کلاس متوسط هستند اما در ورزش می درخشند، عزت نفس بیشتری در خود دارند. در حقیقت ، بیشتر آنها جسور تر از بقیه هستند. زیرا ورزش می تواند به آنها رسمیت و اعتبار بیشتری در بین دوستان خود بدهد. همه این عوامل باعث افزایش انگیزه برای درس خواندن در این افراد خواهد شد. اعتماد به نفس بالاتر باعث می شود که این افراد خیلی بهتر با چالش ها روبرو شده و به حل مشکلات مفیدتر بپردازند.آمادگی جسمانی دانش آموزان یک امر بنیادی و اساسی است که سلامت و قدرت افراد و اجتماع را تضمین میکند .دانش آموزی که قدرت و کارآیی الزام بدنی را دارد، قادر است وظایف و کارهای روزانه خود را بدون احساس خستگی انجام دهد و توانایی الزام را برای گذراندن اوقات فراغت یا مقابله با پیشامدهای ناگهانی به دست آورد. چنین فردی از بیماری و نارساییها و نواقص جسمی به دور خواهد ماند و استقامت ، چابکی ، انعطاف پذیری و سرعت از ویژگی های چنین دانش آموزی است .دانش آموزان باید هر روز به فعالیتهای منظم ورزشی براساس قدرت بدنی شان بپردازند تا قدمهای صحیح به سوی آمادگی و کارآیی بدنی برداشته شود زیرا توجه به کارآیی بدن موجب می شود استخوآن ها، مفاصل و عضله های بدن برای انجام حرکات و فعالیت ها نیرومند شوند .دستگاه های تنفس و جریان خون نیز تا حد بسیاری از اجرای برنامه ها و حرکت های صحیح ورزشی سود می برد .هرچه برنامه های مناسب ورزشی ، زودتر و در سنین کمتری اجرا شود، ابطال به امراض قلبی و دیگر نارسایی ها کمتر خواهد بود. ارتباط بین آمادگی بدن و سرعت انتقال، یادگیری ، انظباط، سازگاری با محیط ، ایجاد صفات اجتماعی و تعاون با دیگران غیرقابل تردید است و مربیان باید به آن توجه کنند. مهارت های بدنی زاییدن قدرت استقامت و چابکی بدن استو با اجرای برنامه های صحیح ورزشی به دست می آید.

کلیدواژه ها:

ورزش ، مدرسه ، یادگیری ، دانش آموزان