بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان

مهارتهای زندگی ابزاری قوی در دست متولیان سلامت روانی جامعه در جهت توانمندسازی جوانان در ابعاد روانی -اجتماعی است . این مهارتها به افراد کمک می کنند تا مثبت عمل کرده، هم خودشان و هم جامعه را از آسیب های روانی - اجتماعی حفظ کرده و سطح بهداشت روانی خویش و جامعه را ارتقاء بخشند. لذا، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سرزندگی تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی انجام گرفت . این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش -آموزان شهر مریوان تشکیل داد، ابزار گردآوری دادهها شامل پرسشنامه سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش (۲۰۰۶ ) بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب ۷۶/۰ و ۷۷/۰ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمون t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره میزان سلامت روان دانش آموزان در پیش آزمون ۸۰/۲۵بود که در پس آزمون به ۶۰/۳۸ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار می باشد (۰۰۵/.۰.(p= در واقع بین دانش آموزانی که مهارتهای زندگی آموزش دیدهاند با دانش -آموزانی که این آموزش را ندیدهاند در میزان سرزندگی تحصیلی آنها تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای زندگی ، سرزندگی تحصیلی ، دانش آموزان ، آموزش.