بررسی راهکارهای تقویت مهارت های زندگی دانش آموزان از طریق آموزشهای عملی

این اقدام پژوهی به بررسی و اجرای برنامه های آموزشی مهارتهای زندگی برای دانش آموزان پایه پنجم می پردازد که با چالش های رفتاری و پرخاشگری مواجه هستند .هدف از این برنامه ها ،تقویت توانایی های عملی و تجربی دانش آموزان است تا آنها بتوانند به شکل موثرتری با فشارهای همسالان و تقاضاهای نامناسب مقابله کنند .این کلاسها ،که شامل فعالیت هایی مانند داستانگویی ،تماشای فیلم ،انیمیشن و بازی های گروهی هستند ،به دانش آموزان کمک می کنند تا مهارتهای اجتماعی ،عاطفی و شناختی خود را تقویت کنند. برنامه های آموزشی با تاکید بر مشارکت دانش آموزان و والدین طراحی شدهاند تا اطمینان حاصل شود که هر دو گروه در فرآیند یادگیری فعالانه مشارکت دارند .این امر به دانش آموزان احساس مسئولیت و اعتماد به نفس می دهد و به والدین کمک می کند تا نقش فعالتری در تعلیم و تربیت فرزندانشان ایفا کنند .علاوه بر این ،برنامه هایی مانند جلسات انجمن اولیا و مربیان و کارگاههای آموزشی برای والدین به منظور افزایش آگاهی و مهارتهای آنها در حمایت از رشد عاطفی و اجتماعی فرزندانشان برگزار می شوند. این پژوهش همچنین به محدودیت هایی اشاره دارد که ممکن است در اجرای برنامه ها با آنها روبرو شویم ،از جمله محدودیت های زمانی ،بودجه ای ، مقاومت در برابر تغییر ،تفاوتهای فردی دانش آموزان و محدودیت های منابع انسانی .با وجود این چالش ها ،نتایج اولیه نشان می دهند که برنامه های آموزشی تاثیر مثبتی بر بهبود مهارتهای زندگی دانش آموزان داشته اند و به کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و افزایش اعتماد به نفس و مشارکت موثر در فعالیت های گروهی منجر شدهاند. در نهایت ،این پژوهش پیشنهاد می کند که برنامه های آموزشی مهارتهای زندگی باید به عنوان بخشی از برنامه های آموزشی مداوم در نظر گرفته شوند و با حمایت مستمر والدین و معلمان ،به ایجاد محیطی سازنده و حمایتی برای رشد دانش آموزان ادامه دهند .این تلاشها نه تنها به بهبود فضای آموزشی کمک می کنند ،بلکه به تقویت جامعه ای مسئولیت پذیر و همدل نیز منجر می شوند .

کلیدواژه ها:

تقویت ، مهارت های زندگی ، دانش آموزان