تاثیر کاستن استرس از طریق ذهن آگاهی بر جرات مندی و کفایت اجتماعی در مدیران دوره دوم متوسطه منطقه ۷ تهران

هدف این پژوهش، ارزیابی تاثیر برنامه های کاستن استر س از طریق ذهن آگاهی بر جرات مندی و کفایتاجتماعی مدیران دوره متوسطه دوم منطقه ۷ تهران می باشد. از نوع مطالعات نیمه آزمایشی است و در آن از طرحپیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری کلیه مدیران و معاونین مدارس دورهدوم متوسطه (دخترانه و پسرانه) در منطقه ۷تهران که در سال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۳ مشغول به فعالیت می باشند،۶۲ نفر بودند. ازطریق نمونه گیری در دسترس ۴۰ نفر از مدیران و معاونین به صورت تصادف ی در دو گروه آزمایش وکنترل، هر گروه ۲۰ نفر تقسیم شدند. گروه آزمایشی در ۸ جلسه برنامه ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس قرارگرفتند. ۲۰ نفربعدی درگروه کنترل نیز همزمان به برنامه های عاد ی خود ادامه داده اند. در این پژوهش برایگردآوری داده ها از پرسشنامه های استرس شغلی، پرسشنامه جرات ورزی محیط کاری گمبریل و ریچی (۱۹۷۵) وپرسشنامه کفایت اجتماعی شغلی فلنر (۱۹۹۱). از تحلیل کوواریانس جهت آزمون فرضیات تحقیق استفاده شد.نتایج نشان داد برنامه های کاهش استرس از طریق ذهن آگاهی بر جرات مندی و کفایت اجتماعی مدیران دورهمتوسطه دوم منطقه ۷ تهران تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

استرس ، ذهن آگاهی ، جرات مندی ، کفایت اجتماعی