نقش تکنولوژی های آموزشی در رشد و گسترش تفکر پژوهشی دانش آموزان

نظا م آموزشی نیازمند راهبردها و خط مشی هایی است که با دید به آینده و مبتنی بر واقعیت وتحولات موثر در جهان تدوین شده باشند. از جمله مهمترین این راهبردها، تغییر بینشی با جهت گیریبه سمت توسعه گرایی، روش تفکر فعال، پژوهش محوری، ترکیب محوری، کل گرایی و غیره درایجاد مدارس هوشمند است. در راستای نیل به این اهداف باید شناخت درستی از توانایی های افراد،امکانات سخت افزاری و نرم افزاری، بالقوه و بالفعل و وجود یک نقشه راهبردی مدرن و کا رشناسیو بومی شده وجود داشته باشد. با برنامه ریزی، نظارت و کنترل در مدارس هوشمند که در راستایتوسعه و تعالی نظام آموزشی است، نسلی خلاق و توانمند در عرص ههای زندگی و توانا در خلق دانشتربیت می شوند که این مهم یکی از اهداف نظام آموزشی است. یک نظام هوشمند پس از نیاز سنجیاز کاربر خود و پیش بینی یک روند منطقی از فعالیت ها، وی را به هدف های مطلوب در یادگیریمی رساند و به جهت رشد همه جانبه دانشآموز در ابعاد مختلفی چون ابعاد فکری، عاطفی و انسانی،ارتباط اجتماعی با لایی را به وجود می آورد و حاصل این ارتباط، شکل گیری افرادی در سطوحمختلف هوشی، روانی، عاطفی و جسمی با تعادل مناسب است که در نهایت و از دید اجتماعی منجربه پیدایش شهروندانی خواهد شد که از دانش کافی و استاندارد اخلاقی، مسئولیت پذیری و توانایی درجهت رسیدن به هر سطحی از رفاه شخصی، همچنین مشارکت در ایجاد تعاد ل در خانواده، جامعه وتمامی هم میهنان خود برخوردار باشند.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی آموزشی ، دبیران ، دانش آموزان ، مدرسه ، کلاس درس ، تفکر پژوهشی