سازوکار پاد-کیبل-زورک در گذر از نقطه بحرانی کوانتومی در مدل سو-شریفر-هیگر با پارامتر جفت شدگی نوفه دار

در این مقاله نشان می دهیم که اگر در یک سامانه بسته، به پارامتر جفت شدگی سامانه که به صورت خطی با زمان تغییر می کند، نوفه اضافه کنیم سامانه رفتار پاد-کیبل-زورک نشان خواهد داد که این امر منجر به افزایش برانگیختی ها می شود. همچنین نشان داده می شود که نرخ دگرگونی بهینه برای کمینه کردن برانگیختگی ها، به صورت رابطه ای جبری از شدت نوفه است ولی نمای مربوط به آن با پیش بینی های انجام شده در تحقیقات قبلی متفاوت است. نتایج ما محدودیت های رویه های بی دررو مانند تبرید کوانتومی را اثبات می کند و جهان شمولی نرخ دگرگونی بهینه را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

سازوکار کیبل-زورک ، مدل سو-شریفر-هیگر