بررسی تاثیر آموزش مهارت کنترل خشم بر خشونت شغلی و پرخاشگری در ماماهای شاغل در مراکز درمانی زنجان: یک کارآزمایی نیمه تجربی

مقدمه: خشونت در محل کار علیه کارکنان بهداشتی یک مشکل جهانی است و شیوع آن در میان ماماها بالا می باشد. هدف پژوهش تعیین تاثیر آموزش مهارت کنترل خشم بر خشونت شغلی و پرخاشگری در ماماهای مراکز درمانی زنجان بود. مواد و روش ها: مطالعه مداخله ای نیمه تجربی بر روی ۴۶ نفر از ماماهای شاغل در بیمارستانهای زنجان صورت گرفت. نمونه ها به صورت در دسترس از بیمارستانهای موسوی و بهمن شهر زنجان انتخاب و به روش بلوکه طبقه­ای تصادفی به دو گروه مداخله) ۲۳ نفر( و کنترل) ۲۳ نفر( تقسیم شدند. گروه مداخله در هشت جلسه آموزش کنترل خشم آنلاین شرکت کردند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ی اعمال منفی و پرسشنامه پرخاشگری اهواز بود. داده ها با استفاده از آزمون اندازه­گیری تکراری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: قبل از مداخله نمره خشونت شغلی و پرخاشگری بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت. خشونت شغلی و پرخاشگری بلافاصله بعد از اجرای جلسات آموزش و در پیگیری شش هفته بعد، در گروه مداخله به طور معنی داری از گروه کنترل کمتر بود (۰.۰۵P˂). تغییرات خشونت شغلی (میزان تغییرات ۴۷.۱ درصد) و پرخاشگری (میزان تغییرات ۳۷.۷ درصد) بین دو گروه مداخله و کنترل پس از تطبیق از نظر متغیرهای پایه معنی دار نبود. همچنین تغییرات در خرده مقیاس های پرخاشگری نیز معنی دار نبود. نتیجه گیری: آموزش کنترل خشم منجر به کاهش پایدار خشونت شغلی و پرخاشگری علیه ماماها نمی شود. لذا انجام مداخلات بیشتر و پیشرفته تر در این زمینه ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

anger management ، workplace violence ، aggression ، midwife ، کنترل خشم ، خشونت شغلی ، پرخاشگری ، ماما