ارزیابی گلسنگ ها به عنوان شاخص زیستی تشخیص بریلیم-۷ تولیدشده از پرتوهای کیهانی

یکی از نگرانی ها و دغدغه های دائمی در موضوع حفظ سلامت عموم، وجود عناصر رادیواکتیو و پرتوزا (پرتوزای طبیعی و پرتوزای مصنوعی) در محیط زیست و به طبع آن در مواد غذایی انسان و دام است. یکی از این مواد پرتوزای طبیعی با منشا کیهانی بریلیم-۷ است که از برهمکنش پرتوهای کیهانی با هسته های نیتروژن و اکسیژن موجود در اتمسفر زمین تولید می شود. شاخص های زیستی موجوداتی زنده، مانند گیاهان هستند که آلودگی های زیستی مانند مواد رادیواکتیو و پرتوزا را به خود جذب کرده و امکان تشخیص آن آلودگی را دارا هستند. هدف از این تحقیق، ارزیابی گلسنگ به عنوان یک شاخص زیستی برای تشخیص بریلیم-۷ کیهان زاد است. بدین منظور با استفاده از روش طیف سنجی گاما مجهز به آشکارساز HPGe، میزان هسته پرتوزا بریلیم-۷ کیهان زاد در ۱۵ گلسنگ مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج اندازه گیری ها نشان دادند که اکتیویته هسته پرتوزا بریلیم-۷ در نمونه ها، در بازه ۶/۴۲ تا ۵/۹۶ بکرل و با میانگین ۹/۶۸ بکرل است. از نتایج می توان نتیجه گرفت که گلسنگ، ویژگی های یک شاخص زیستی برای ردیابی بریلیم-۷ را داشته و برای پایش عناصر رادیواکتیو در محیط زیست می توان از آن استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

پرتوی کیهانی ، بریلیم-۷ ، شاخص زیستی ، طیف سنجی گاما