تحلیل ترمودینامیکی یک سامانه آب شیرین کن HDH با چرخه تبرید جذبی خورشیدی

در این مقاله، یک چرخه رطوبت زن-رطوبت زدای HDH با رطوبت زدای تماس مستقیم با سامانه تبرید جذبی (ARS) تک اثره خورشیدی مورد مطالعه قرار می گیرد. سامانه های تبرید جذبی که دارای طراحی سازگار با محیط زیست هستند، با توجه به استفاده از زیست توده، انرژی خورشیدی و انرژی زمین گرمایی جهت تامین سرمایش سامانه های مختلف مورد توجه قرار گرفته اند. با پیاده سازی یک مدل ریاضی، عملکرد سامانه تحت شرایط کاری مختلف بررسی شد. برای گنجاندن اثر واحد های رطوبت زنی و رطوبت زدایی در مدل سازی نظری، از همبستگی ε-NTU برای بررسی انتقال گرما و جرم در سامانه مذکور استفاده شد. پارامترهای عملکردی مانند، نسبت بازیابی (RR) و ضریب عملکرد (COP) و نسبت بهره خروجی (GOR) جهت ارزیابی عملکرد سامانه به کار گرفته شد. وضعیت سامانه HDH هیبریدی با سامانه تبرید جذبی در کنار سناریو های مختلف سرمایشی بررسی گردید. نشان داده شده است که با تغییر نسبت آب شور ورودی به آب شیرین یا آب شور به هوای خشک، یک سیستم HDH را می توان بدون نیاز به بار خنک کننده اضافی، به سامانه تبرید جذبی از نوع آب-آمونیاک ترکیب کرد و به مقدار نسبت بازیابی مناسب دست یافت. برای عدم نیاز به بار سرمایشی اضافی، می توان سامانه را در محدوده ی کمتر از mr_h=۲/۵ و بیشتر از mr_h=۴/۲ راه اندازی کرد.

کلیدواژه ها:

جذب تک اثره ، رطوبت زن ، رطوبت زدا ، HDH ترکیبی ، چرخه تبرید جذبی