نقش مهارت های اجتماعی در بهبود کیفیت آموزش و پرورش

چکیده این تحقیق به بررسی نقش مهارت های اجتماعی در بهبود کیفیت آموزش و پرورش می پردازد و تاکید می کند که این مهارت ها به عنوان یک عنصر اساسی در فرآیند یادگیری و تعاملات آموزشی شناخته می شوند. با توجه به نیاز روزافزون به تربیت نسلی توانمند و کارآمد، آموزش مهارت های اجتماعی در مدارس اهمیت ویژه ای یافته است. این تحقیق نشان می دهد که تقویت مهارت های اجتماعی در دانش آموزان منجر به افزایش توانایی های ارتباطی، همکاری و همدلی می شود و به شکل گیری محیط های یادگیری مثبت و سازنده کمک می کند. معلمان به عنوان الگوهای رفتاری، می توانند با ایجاد فضایی امن و حمایتی، به توسعه این مهارت ها در دانش آموزان بپردازند و با استفاده از روش های فعال و تعاملی، زمینه را برای مشارکت فعال آنان فراهم کنند. همچنین، نتایج این تحقیق نشان می دهد که همکاری موثر بین معلمان و والدین در تقویت مهارت های اجتماعی دانش آموزان می تواند به بهبود نتایج تحصیلی و ارتقاء روابط درون مدرسه ای منجر شود. به طور کلی، این تحقیق بر اهمیت ادغام مهارت های اجتماعی در برنامه های درسی و آموزشی تاکید می کند و می خواهد به مسئولان آموزشی کمک کند تا راهکارهای موثری برای ارتقاء این مهارت ها در دانش آموزان طراحی کنند، به طوری که به رشد فردی و اجتماعی آنان منجر شود و جامعه ای آگاه تر و همدل تر ایجاد گردد.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، کیفیت آموزش ، تعاملات آموزشی ، محیط یادگیری