بررسی علل مرگ ومیر ناشی از سوخته گی در مریضان بستری بخش جراحی پلاستیک و سوخته گی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 191

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GHALEB-11-3_008

تاریخ نمایه سازی: 2 مهر 1403

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: سوخته گی مشکل صحت عامه و یک عامل آسیب رسان جهانی در جوامع صنعتی و در حال توسعه می باشد، که در انواع شدید، منجر به فوت می شود. هدف این تحقیق بررسی اپیدمیولوژیک سوخته گی در مرکز جراحی پلاستیک و سوخته گی هرات بوده است.روش: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، مجموعا ۱۰۰ مریض سوخته گی ۱-۶۰ سال از اول حمل ۱۳۹۵ تا حوت ۱۳۹۶ در مرکز جراحی پلاستیک شهر هرات مورد مطالعه قرار داده شده است.یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهند که: بیش ترین وقوعات سوخته گی در میان اطفال کم تر از ۱۰ سال (۴۲.۰٪)، خانم ها (۵۴.۰٪)، افرادی با وضع اقتصادی ضعیف (۶۳.۰٪) و ولسوالی ها (۵۳.۰٪) اتفاق میفتد. حدود نیمی از سوخته گی ها (۴۶.۰٪) کم تر از ۲۰.۰٪) سطح بدن را درگیر کرده، طوری که نیمی از وقوعات درجه دو و نیمی دیگر درجه سه می باشد؛ بیش ترین وقوعات تصادفی (۷۷.۰٪) و مهم ترین عامل آب جوش (۳۹.۰٪) است. دوسوم موارد (۶۷.۰٪) بدون نیاز به جراحی تداوی شده و مهم ترین علت مرگ (۶۲.۰٪) عفونت زخم و سپسس است. میان وقوع مرگ و میر و متغیرهای درجه سوخته گی، فیصدی سوخته گی، عفونت زخم، خودسوزی، آسیب استنشاقی و جنسیت تفاوت معنادار آماری وجود دارد (P < ۰۰.۰۱).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تاکید بر شیوع سوخته گی در رده های سنی و جنسی خاص دارد. قربانیان سوخته گی را بیش تر اطفال و جوانان تشکیل می دهند. افزایش سطح آگاهی عمومی و رعایت تمهیدات جلوگیری از عفونت می تواند در کاهش مرگ و میر موثر باشد. انجام مطالعات وسیع تر در سطح کشور برای تعیین دقیق تر وقوعات و اختلاطات سوخته گی بسیار ضروری می باشد.زمینه و هدف: سوخته گی مشکل صحت عامه و یک عامل آسیب رسان جهانی در جوامع صنعتی و در حال توسعه می باشد، که در انواع شدید، منجر به فوت می شود. هدف این تحقیق بررسی اپیدمیولوژیک سوخته گی در مرکز جراحی پلاستیک و سوخته گی هرات بوده است. روش: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، مجموعا ۱۰۰ مریض سوخته گی ۱-۶۰ سال از اول حمل ۱۳۹۵ تا حوت ۱۳۹۶ در مرکز جراحی پلاستیک شهر هرات مورد مطالعه قرار داده شده است. یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهند که: بیش ترین وقوعات سوخته گی در میان اطفال کم تر از ۱۰ سال (۴۲.۰٪)، خانم ها (۵۴.۰٪)، افرادی با وضع اقتصادی ضعیف (۶۳.۰٪) و ولسوالی ها (۵۳.۰٪) اتفاق میفتد. حدود نیمی از سوخته گی ها (۴۶.۰٪) کم تر از ۲۰.۰٪) سطح بدن را درگیر کرده، طوری که نیمی از وقوعات درجه دو و نیمی دیگر درجه سه می باشد؛ بیش ترین وقوعات تصادفی (۷۷.۰٪) و مهم ترین عامل آب جوش (۳۹.۰٪) است. دوسوم موارد (۶۷.۰٪) بدون نیاز به جراحی تداوی شده و مهم ترین علت مرگ (۶۲.۰٪) عفونت زخم و سپسس است. میان وقوع مرگ و میر و متغیرهای درجه سوخته گی، فیصدی سوخته گی، عفونت زخم، خودسوزی، آسیب استنشاقی و جنسیت تفاوت معنادار آماری وجود دارد (P < ۰۰.۰۱). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تاکید بر شیوع سوخته گی در رده های سنی و جنسی خاص دارد. قربانیان سوخته گی را بیش تر اطفال و جوانان تشکیل می دهند. افزایش سطح آگاهی عمومی و رعایت تمهیدات جلوگیری از عفونت می تواند در کاهش مرگ و میر موثر باشد. انجام مطالعات وسیع تر در سطح کشور برای تعیین دقیق تر وقوعات و اختلاطات سوخته گی بسیار ضروری می باشد.

نویسندگان

دکتور عبدالسمیع سعادت

عضو هیئت تخصص طبی جراحی عمومی شفاخانه حوزه وی هرات

پوهندوی دکتور نثاراحمد شایان

عضو هیئت علمی پوهنځی/ دانش کده طب معالجه وی پوهنتون/ دانش گاه هرات و غالب

علی رحیمی

دانش جوی پوهنځی/ دانش کده طب معالجه وی پوهنتون/ دانش گاه هرات

دکتور شراره شایان

دانش آموخته پوهنځی/ دانش کده طب دندان پوهنتون/ دانش گاه غالب هرات

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • A, K., A, Z. K., E, B. F., B, M. ...
  • Çakir, B., & Yeğen, B. C. (2004). Systemic responses to ...
  • Calder, F. (2002). Four years of burn injuries in a ...
  • Chawla, D. (2010). Original research paper A Two-year Burns Fatality ...
  • Forjuoh, S. N. (2006). Burns in low- and middle-income countries: ...
  • Gari, A. A., Al-Ghamdi, Y. A., Qutbudden, H. S., Alandonisi, ...
  • Heimbach, D. (1999). Burn patients, then and now. Burns: Journal ...
  • Krug, E. G., Violence, W. H. O., & Team, I. ...
  • Liao, C. C., & Rossignol, A. M. (2000). Landmarks in ...
  • McKibben, J. B. A., Ekselius, L., Girasek, D. C., Gould, ...
  • Mock, C., Quansah, R., Krishnan, R., Arreola-Risa, C., & Rivara, ...
  • Mzezewa, S., Jonsson, K., Aberg, M., & Salemark, L. (1999). ...
  • Othman, N., & Kendrick, D. (2010). Epidemiology of burn injuries ...
  • Padovese, V., De Martino, R., Eshan, M. A., Racalbuto, V., ...
  • Park, S.-Y., Choi, K.-A., Jang, Y., & Oh, S.-J. (2008). ...
  • Sukhai, A., Harris, C., Moorad, R. G. R., & Dada, ...
  • Toon, M. H., Maybauer, D. M., Arceneaux, L. L., Fraser, ...
  • نمایش کامل مراجع