بهینه سازی انتخاب مکان نیروگاه خورشیدی با استفاده از رویکرد ترکیبیGIS - AHP: مطالعه موردی استان آذربایجان غربی

منابع انرژی تجدیدپذیر رویکردی نوین در استراتژی توسعه انرژی محسوب می شوند. در این خصوص، سامانه های فتوولتائیک (PV)با توسعه جهشی و سیر نزولی هزینه ها از اهمیت بسیاری برخوردارند. راندمان و سودآوری سیستم های PV منوط به موضع گیری مدون تجهیزات PVمی باشد. پژوهش پیش رو، درپی استخراج مدل تناسب اراضی برای احداث نیروگاه PV با سلول های سیلیکونی با نگرش به پارامترهای اکولوژیکی، تکنولوژیکی و توپولوژیکی، در استان آذربایجان غربی است. هدف اصلی مقاله، ارائه رویکردی نوین برای انتخاب مکان نیروگاه های خورشیدی با ترکیب روش های تصمیم گیری چندمعیاره و سیستم اطلاعات جغرافیایی می باشد. بدین منظور، پس از بسط معیارهای کلیدی و شناسایی محدودیت های اثرگذار، الگوریتم تحلیل سلسله مراتبی در سیستمهای اطلاعات جغرافیایی تلفیق شد. حاصل این تلفیق، حصول نتایج دقیق تر ناشی از به کارگیری داده های اقلیم شناسی و توپوگرافی واقعی و ضریب تاثیر هر معیار در نگاشت نهایی می باشد. در ادامه، دو رویکرد وزن-های بیشتر و وزن های برابر مطرح گردید و نتایج با روش پایه مقایسه شد. در راستای سهولت تبیین نتایج، شاخصی تحت عنوان شاخص تناسب زمین (LSI) تعریف شد که مناطق بالقوه را در ۵ دسته، گروه بندی کرد. بر اساس شاخص LSI، مناطق با پتانسیل بیشتر جهت استقرار سامانه های PV، از رتبه بالاتری برخوردارند. نتایج مدل حاکی از آن است که بالغ بر ۲۲درصد از پهنه مطالعاتی از سیستم های PV پشتیبانی می کنند. همچنین، مناطق با پتانسیل بالا (LSI > ۳) عمدتا نوار شرقی و بخش مرکزی استان را در بر می گیرد. تجزیه برآیند الحاقی پایگاه های داده ، امکان دستیابی به مساحت بیشتر با توسعه زیرساخت های موجود را تصدیق می کند. انطباق نتایج رویکردها بر صحت نتایج حاصله تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، انرژی تجدیدپذیر ، سیستم های تولید پراکنده ، سیستم فتوولتائیک ، تصمیم گیری چندمعیاره(MCDM)