بهینه سازی چند متغیره آسایش بصری و حرارتی در کلاس های مدارس شهر تبریز با توجه به ابعاد و تناسبات فضا (نمونه موردی: دبیرستان های مقطع دوم متوسطه)

روش بهینه سازی چند منظوره و استفاده از الگوریتم های بهینه سازی چند هدفه راهکاری برای تسهیل دستیابی همزمان به متغیرهای گوناگون در ساختمان است. پرداختن به عملکردهای مختلف در ساختمان ها و شناسایی متغیرهای متنوع از دیگر نتایج مطالعات این حوزه هستند. پژوهش حاضر به دنبال بررسی تاثیر متغیرهای ابعادی و نسبت سطح و حجم کلاس درس بر آسایش بصری و حرارتی کاربران است. مدل مورد بررسی در این مطالعه، کلاس درس مقطع دوم متوسطه در شهر تبریز می باشد. به این منظور عملکرد مدل در مورد متغیرهای کفایت نور روز، احتمال خیرگی و آسایش حرارتی با توجه به داده های آب و هوایی شهر تبریز با استفاده از پلاگین های شبیه ساز در بستر نرم افزار راینو گرس هاپر مطالعه گردیده است. نتایج پژوهش نسبت سطح به حجم کلاس های درسی مطلوب را بین بازه ۱.۱۶ تا ۱.۶۹ معرفی می نماید. بررسی جداگانه اهداف و پاسخ های برتر هر هدف بیانگر این موضوع هستند که در اهداف میزان خیرگی و کفایت نور روز نسبت سطح به حجم کمتر در بازه مذکور و در هدف مربوط به آسایش حرارتی تطبیقی نسبت سطح به حجم بالاتر در این بازه مطلوبتر بوده اند.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، آسایش حرارتی ، کفایت نور روز ، خیرگی ، کلاس