اثر تغذیه سطوح مختلف کود مرغ گوشتی به صورت پلت و مش بر عملکرد و برخی از متابولیت های خون در بره های نرافشاری: مطالعه تجربی
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات دامپزشکی، دوره: 79، شماره: 3
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 181
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JVR-79-3_001
تاریخ نمایه سازی: 2 مهر 1403
چکیده مقاله:
زمینه مطالعه: کود مرغ دارای انواع مواد مغذی از جمله پروتئین و مواد معدنی است و می تواند در تغذیه دام های نشخوارکننده استفاده شود.هدف: مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کود مرغ به فرم پلت و مش در جیره، بر عملکرد و برخی از متابولیت های خونی بره های نژاد افشاری انجام شد.روشکار: ۵۴ راس بره نر با میانگین وزن ۵± ۲۵ کیلوگرم در قالب طرح فاکتوریل ۳ × ۲ در ۶ گروه تقسیم و ۱۴ هفته با یکی از جیره های آزمایشی حاوی ۵۳ درصد خشبی و ۴۷ درصد کنسانتره تغذیه شدند. کنسانتره جیره های آزمایشی شامل صفر ، ۵ و ۱۰ درصد کود مرغ به صورت مش (M۰, M۵, M۱۰) یا پلت (P۰, P۵, P۱۰) بود. در طول دوره آزمایش خوراک مصرفی روزانه دام ها محاسبه و توزین بره ها نیز هر ۲ هفته یک بار انجام شد. نمونه گیری خون نیز در روزهای صفر، ۲۸، ۵۶ و ۸۴ دوره آزمایش برای اندازه گیری فراسنجه های خونی انجام شد.نتایج: اثر مصرف کود مرغ، به صورت مش یا پلت در سطوح مختلف در مقایسه با تیمارهای شاهد بر افزایش وزن و مصرف روزانه خوراک، در مراحل مختلف و در کل دوره آزمایش معنی دار نبود. در ماه آخر و در کل دوره آزمایش، مصرف روزانه خوراک به صورت مش در مقایسه با پلت بالاتر بود (۰۵/۰P<). در کل دوره آزمایش ضریب تبدیل خوراک در تیمارهای مصرف کننده پلت کمتر از تیمارهای مصرف کننده مش بود (۰۵/۰P<). افزایش سطح کود مرغ در هر دو گروه بره های مصرف کننده مش و پلت باعث افزایش معنی دار (۰۵/۰P<) سطح مس خون آن ها در مراحل مختلف آزمایش گردید. مقدار مولیبدن خون در کل دوره تحت تاثیر مصرف سطوح مختلف کود مرغ قرار نگرفت. اثر فرم جیره نیز بر سطح مس، مولیبدن، کل پروتئین و نیتروژن اوره ای خون معنی دار نبود.نتیجهگیری نهایی: کود مرغ را می توان به فرم پلت یا مش به عنوان یک منبع پروتئینی تا سطح ۱۰ درصد در جیره بره های نژاد افشاری جایگزین سایر منابع پروتئینی جیره کرد، بدون اینکه مصرف آن تاثیر منفی بر خصوصیات عملکردی بره ها داشته باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد رضائیان
گروه بهداشت و تغذیه دام و طیور، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
داریوش نعیمی
دانش آموخته دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سید احمد مدنی
گروه بهداشت و تغذیه دام و طیور، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :