مطالعه کیفی سیاست دادرسی ایران در دعاوی خانوادگی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 93
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOU-4-4_121
تاریخ نمایه سازی: 1 مهر 1403
چکیده مقاله:
در طی گذار از مراحل زناشویی، ممکن است اختلاف بین زوجین بروز کند و در صورت حاد شدن به جدایی و طلاق منجر شود. این پژوهش بر آن است که با شیوه تحلیلی و توصیفی به این پرسش پاسخ دهد که «چه شیوه هایی برای حل و فصل اختلافات خانوادگی وجود دارد؟» بر اساس یافته های پژوهش، سه نوع شیوه در دادرسی اختلافات خانوادگی وجود دارد. شیوه اول به صورت رسیدگی شبه قضائی و از طریق حکمیت و داوری است؛ شیوه دوم مبتنی بر رسیدگی قضائی فردمحورانه است؛ شیوه سوم حل و فصل اختلافات خانوادگی با نگاه درمان محورانه است. ماحصل این پژوهش آن است که شیوه های حاکم بر حل و فصل اختلافات خانوادگی در نظام حقوقی ایران، بر اساس رسیدگی قضائی فرد محورانه است که دادرسی بر اساس این نظام به دلیل ماهیت خاص آن، به شکلی نیست که جدایی را کاهش دهد و یا عوارض و پیامدهای کمتری برای زوحین و خصوصا اطفال داشته باشد و حتی با ویژگی تشریفاتی، تقابلی، فرد محورانه خود موجب تشدید خصومت ها و تزلزل نهاد خانواده می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ریحانه شهیدی
دانشجوی دکتری مطالعات زنان، دانشکده زن و خانواده، دانشگاه ادیان و مذاهب ،قم ، ایران
راحله کاردوانی
استادیار پژوهشکده مهرستان ، اصفهان ، ایران
امیررضا دهقانی نیا
استادیار دانشکده زن و خانواده دانشگاه ادیان و مذاهب ، قم ، ایران
سید مهدی میرداداشی
استادیار گروه حقوق ، واحد قم ، دانشگاه آزاد اسلامی ،قم،ایران