مطالعه آزمایشگاهی خواص مکانیکی ملات های ژئوپلیمری حاوی سرباره، پودر کائولن و پلیمر

با توجه به میزان مصرف بالای ملات و بتن در سازه ها و نیاز روز افزون به تولید سیمان، توجه به اثرات مخرب زیست محیطی این ماده ضروری به نظر می رسد. این پژوهش قصد دارد تاثیر پودر سرامیک کائولن، سرباره کوره آهنگدازی و پلیمر استایرن بوتادین رابر را بر روی خواص مکانیکی بتن ژئوپلیمری بررسی کند. در این تحقیق آزمایشگاهی از پودر کائولن و سرباره با درصدهای مختلف و پلیمر استفاده شده است. به منظور دستیابی به اهداف، نمونه های ۱۲ طرح اختلاط تحت آزمایش های مختلف نظیر مقاومت فشاری، خمشی، کششی، مدول الاستیسیته، زمان گیرش بتن (سوزن ویکات) و بررسی ریزساختار میکروسکوپ الکترونی روبشی قرار گرفتند. استفاده از پلیمر در آزمایش مقاومت فشاری ۷ و ۲۸ روزه در نمونه طرح BS۸ نسبت به طرح شاهد S۴ به ترتیب باعث بهبود ۱۵% و ۲۴% مقاومت نمونه ها شد. در آزمایش مقاومت کششی نمونه طرح اختلاط SC۵۰-۴ (۲.۷۹ Mpa) نسبت به نمونه طرح شاهد S۴ (۲.۶۳ Mpa) باعث بهبود ۶% مقاومت نمونه شد. در آزمایش مقاومت خمشی بین نمونه طرح شاهد S۴ نسبت به نمونه طرح BS۸ تفاوت معناداری مشاهده نشد. با آزمایش ریزساختار در نمونه های حاوی ۷۵% پودر کائولن نسبت به نمونه های حاوی ۵۰% پودر کائولن، به علت آگلومره شدن نانو ذرات، افت خواص مکانیکی در آنها مشاهده شد که به دلیل تجمع نانو ذرات در این درصد وزنی است.

کلیدواژه ها:

ملات ژئوپلیمر ، سرباره ، کائولن ، مقاومت فشاری ، خواص مکانیکی