وابستگی به مسیر و نقش ایدئولوژی عمیق در جدال میان دولت و جامعه بر وقوع انقلاب اسلامی

با ورود به دهه پنجم از پیروزی انقلاب اسلامی، بررسی ابعاد گوناگون آن، هنوز هم از دریچه­های مختلف قابل تامل و شگفت­انگیز است، به طوری که در پرتو اقدامات شبه مدرنیستی رژیم پهلوی دوم، در آنچه که می­توان از آن به عنوان مشکله «وابستگی به مسیر» یاد کرد، زمینه­های نارضایتی و نیل به سوی تغییر در جدال میان دولت و جامعه فراهم گردید. بدین­سان، مقاله حاضر تلاش می­کند تا به این سوال اصلی پاسخگو باشد که کیفیت حکومت­داری رژیم پهلوی، چگونه نارضایتی اقشار مختلف مردم را در تلفیق با نوآوری ایدئولوژی امام خمینی و وقوع انقلاب اسلامی ایران فراهم کرده­ است؟ پژوهش حاضر با تمسک بر نظریه نسل چهارم انقلاب گلدستون، این نتیجه را احصا نموده است که نوآوری های منبعث از فرهنگ مذهبی- شیعه امام خمینی در قالب «ایدئولوژی عمیق»، مجموعه جایگزین­های موجود را به واسطه ولایت فقیه فزونی بخشید و اهداف و راهبرد­های اقشار مختلف مردم را در توالی رویدادها در مقاطع حساس و بحرانی به سمت تغییر نظام سیاسی وابسته به مسیر سوق داده بود.

کلیدواژه ها:

انقلاب اسلامی ایران ، ایدئولوژی عمیق ، توالی رویدادها ، جک گلدستون ، رژیم پهلوی ، سیاست شبه مدرنیستی ، نظریه نسل چهارم انقلاب ، وابستگی به مسیر