نگرشی تحلیلی به رابطه بین تعارض خانواده با رفتار امتناع از مدرسه دانش آموزان دختر در منطقه ۱۸ تهران

هر خانواده اصلی ترین جزء اجتماع بوده و دست یابی به جامعه سالم در گرو سلامت خانواده می باشد. توصیف دقیق ویژگی های هر جامعه مستلزم مطالعه عمیق و روشن کیفیت روابط خانوادگی موجود در جامعه است. لذا برای بهبود وضع اجتماع، تلاش برای بهبود وضع خانواده و افراد آن مهم ترین مسئله می باشد. هدف اصلی در این تحقیق تعیین رابطه تعارض خانواده با رفتار امتناع دانش آمور از مدرسه است.جامعه آماری در این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر در منطقه ۱۸ تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱ تشکیل داد که از این میان ۳۸۴ نفر انتخاب شدند و روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود.برای جمع آوری داده نیز از دو مقیاس الگوهای رابطه خانوادگی (محیط خانواده) موس و موس (۱۹۹۴) ومقیاس تجدید نظر شده امتناع از مدرسه توسط کرنی و سیلورمن (۱۹۹۳) استفاده شد.برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی اسپیرمن از طریق نرم افزار SPSS استفاده شد که نتایج نشان می دهد که نتایج تحلیل داده ها نشان می دهد که بین تعارض خانواده با رفتار امتناع دانش آموز از مدرسه رابطه معناداری وجود دارد. میزان ضریب همبستگی (۵۰۴/۰) بدست آمده با فراوانی ۳۹۰ در سطح الفای ۰۵/۰ معنادار است. بنابراین با ۹۹ درصد اطمینان می توان گفت که این فرضیه پذیرفته می شود. بین تعارض خانواده با رفتار امتناع دانش آموز از مدرسه رابطه مستقیمی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

انسجام ، ابرازگری ، تعارض ، خانواده ، مدرسه ، دانش آموز ، امتناع از مدرسه