مشارکت جوامع روستایی در تصمیم گیری، نظارت و ارزشیابی مدیریت خشکیدگی جنگل های بلوط استان کهگیلویه و بویراحمد

جنگل های زاگرس در دهه اخیر، با پدیده خشکیدگی مواجه شده اند و تبدیل به یکی از دغدغه­های مهم ذی نفعان از جمله جوامع روستایی و عشایری شده است. موفقیت مدیریت خشکیدگی مستلزم مشارکت خانوارهای روستایی وابسته به این جنگل­ها است. هدف پژوهش حاضر بررسی میزان مشارکت جوامع روستایی در تصمیم­گیری، تهیه، نظارت و ارزشیابی مدیریت خشکیدگی جنگل­های بلوط است. داده ها از طریق یک روش شناسی توصیفی-تحلیلی با استفاده از مصاحبه ساختارمند گردآوری شده و نمونه ای متشکل از ۲۵۰ خانوار روستایی ساکن در اطراف جنگل های آلوده به خشکیدگی در استان کهگیلویه و بویراحمد از طریق یک روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. روایی محتوایی پرسشنامه از طریق نظرات متخصصان مرتبط و پایایی ابزار با استفاده از آزمون راهنما و محاسبه ضریب کرونباخ آلفا (مقادیر بین ۶۶۲/۰ تا ۹۸۱/۰) بدست آمد برای تحلیل روایی سازه از تحلیل عاملی تاییدی استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بیشتر پاسخگویان مشارکت ضعیفی در مراحل مختلف مدیریت خشکیدگی داشتند و مشارکت کنندگان اغلب در نقش دریافت کننده اطلاعات یا ارائه دهندگان اطلاعات در مرحله شناسایی خشکیدگی و حفاظت از پروژه های اجرا شده فعالیت کرده بودند. تحلیل همبستگی و رگرسیون نشان داد که مشارکت روستاییان به طور مثبت و معنی داری تحت تاثیر متغیرهایی همچون خسارت خانوارها ناشی از خشکیدگی، درصد جنگل آلوده شده در منطقه، سطح تحصیلات، توانایی مالی و فکری خانوار در مشارکت، میزان تعاملات با کنشگران بیرونی، شرکت در دوره های ترویجی، و مداخله و حمایت­های مالی برای ارتقای مشارکت توسط سازمان های بیرونی است.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، خانوار روستایی ، جنگلهای زاگرس­ ، مدیریت خشکیدگی ، کهگیلویه و بویراحمد