بررسی روند تغییرات کیفی منابع آب زیر زمینی دشت ارومیه طی سالهای 1390-1381

مشکل کمبود آب شیرین و بحث پایداری وعدم پایداری آن در گستره وسیعی از کشورهای جهان خصوصا ایران مطرح است.ویژگیهای اقلیمی وجغرافیایی ایران سبب شده است که بخش عمده ای ازایران در مناطق خشک و نیمه خشکقرارگیرد.دشت ارومیه دراستان آذربایجان غربی با وسعتی حدود 2521 کیلومترمربع ودارای آب وهوای نیمه خشک کوهستانی می باشد.دردهه های اخیر،افزایش روزافزون جمعیت و توسعه زیاد اراضی کشاورزی، سبب افزایش برداشت بی رویه از منابع آبهای زیر زمینی و تشدید کاهش کیفیت آب درقسمت های زیادی از دشت مذکور شده است.هدف ازاین مطالعه بررسی روند تغییراتکیفیت آب دشت ارومیه می باشد.با توجه به بررسی های انجام شده بر روی پارامتر های شیمیایی آب 99 حلقه چاه عمیق ونیمه عمیق دشت ارومیه که در 3 منطقه مجزا در دشت ارومیه)منطقه شمالی،منطقه مرکزی،منطقه جنوبی(انجام گرفت و با توجه بهطبقه بندی شولرو ویلکوکس،آب چاه های منطقه 1 واقع در شمال دشت ارومیه برای شرب مناسب می باشد ولی برای کشاورزیتقریبا نامناسب است.همچنین بررسی ها روی منطقه 5 واقع در مرکز دشت نشان داد که آب چاه های این منطقه از نظر شرب مناسب ولی برای کشاورزی فقط برای حالات اضطراری و کشت گیاهان مقاوم توصیه می شود.آب چاه های منطقه 3 واقع در جنوب دشت هم از نظر کشاورزی و هم از نظر شرب از وضعیت مطلوب تری برخوردار می باشند.

کلیدواژه ها:

آب زیر زمینی ، کیفیت آب ، دشت ارومیه