بررسی تحمل به خشکی در جمعیتهای مختلف شنبلیله های چندساله

به منظور تعیین واکنش ۸ جمعیت شنبلیله چندساله به تنش خشکی، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به صورت فاکتوریل با ۳ تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل ۴ سطح تنش خشکی و فاکتور دوم، ۸ جمعیت شنبلیله چندساله بود. فاکتورهای مورد اندازه گیری شامل طول ریشه و ساقه، وزن خشک ریشه و ساقه، نسبت طول و وزن اندام هوایی به ریشه و نسبت طول و وزن ریشه به اندام هوایی بود. اختلاف معنی داری میان جمعیتها برای صفات طول ریشه و ساقه و وزن خشک ریشه در سطح ۱% و در مورد صفات وزن خشک ساقه، نسبت طول ریشه به اندام هوایی و نسبت وزن خشک ریشه به اندام هوایی و برعکس در سطح ۵% مشاهده شد. اما از نظر نسبت طول ساقه به طول ریشه اختلاف معنی داری میان جمعیتها وجود نداشت. تاثیر تیمارهای مختلف خشکی بر صفات طول ساقه، وزن خشک ریشه و وزن خشک ساقه دارای اختلاف در سطح ۱% و بر نسبت طول ریشه به طول ساقه و بر عکس و نسبت وزن خشک ساقه به ریشه این اختلاف در سطح ۵% معنی دار بود. اثر متقابل میان تیمارهای خشکی و جمعیتهای شنبلیله بر وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه ونسبت وزن خشک ساقه به ریشه دارای اختلافی معنی داری در سطح ۵% بود. در بررسیهای انجام گرفته طول ریشه و نسبت طول ریشه به ساقه در جمعیت ۷۲۷۱ (Trigonell elliptica، کهگیلویه و بویراحمد) و وزن خشک ریشه در جمعیت ۵۳۱۰ (T. elliptica، شورجستان فارس) بیشترین مقدار را به خود اختصاص دادند. همچنین کمترین طول ریشه مربوط به جمعیتهای ۱۰۳ (T. tehranica، ولایت رود)، ۱۲۰ (T. tehranica) و ۴۶۰ (T. elliptica، زنجان) و کمترین نسبت طول ریشه به ساقه به جمعیتهای ۴۶۰، ۱۲۰، ۱۰۳ و ۱۶۲ (T. elliptica، حسین آباد فارس) اختصاص داشت. به طور کلی جمعیتهای ۷۲۷۱ و ۵۳۱۰ بیشترین مقاومت را از خود نشان داده و به عنوان متحمل ترین جمعیتها به خشکی معرفی می شوند.

کلیدواژه ها:

شنبلیله چندساله ، تنش خشکی